Jólabókin - 24.12.1920, Page 25

23
og á morgni þriðja dagsins loddaðist hún ekki einu sinni
úr bólinu. Ekki bjó hún heldur um rúm frúarinnar eins
og vera átti og hristi ekki sængurfötin, svo að fiðrið
fyki út í loftið. Þreyttist frú Hulda fljótt á því og sagði
henni upp vistinni. Það lét letidrósin sér vel líka og hélt
að nú mundi gullregnið koma. Frú Hulda leiddi hana
líka að hliðinu, en þegar hún stóð beint undir því, þá
var í gulls stað steypt yfir hana biki úr stórum katli.
»Þetta skaltu hafa að launum þjónustu þinnar«, mælti
frú Hulda og lokaði hliðinu. Kom svo letidrósin heim
og sá ekki í hana fyrir biki, og er haninn sem sat upp
á brunninúm sá hana, þá galaði hann:
»Kýkeleký,
þar kemur aftur skarnfljóð og stuggum vér við því!«
En bikið loddi við hana framvegis meðan hún lifði
og náðist ekki af henni.
(Ur æfintýrabók ]. Grimms.) Stgr. Thorsteinsson.