Jólabókin - 24.12.1920, Qupperneq 41

39
II.
Paganini heldur hljómleik í góðgerðaskyni.
Það eru sagðar ýmsar sögur um það, hve fégjarn
hann hafi verið, ítalski fiðluleikarinn frægi, Paganini.
Má vera að svo hafi verið. En sagan, sem hér fer á eftir,
sýnir þó, að hann hefir líka átt það til að vera hjálpfús.
Hann býr í París er sagan gerist. —
Það ber til einn morgun, að Paganini verður þess
var, að þernan, sem sér um herbergi hans, er að gráta.
Hann víkur sér að henni og spyr, hvað að henni ami.
Hún segir honum það: að unnusti hennar sé kallaður í
herinn og sendur burtu, og auðvitað sé hún svo fátæk,
að hún geti ekki keypt hann undan herþjónustunni.
Paganini hugsar sér að reyna að hjálpa stúlkunni.
Hann kaupir sér tréskó og býr hann svo út, að setja
má á hann fiðlustrengi. Síðan auglýsir hann hljómleik,
þar sem hann ætli að spila fimm lög á fiðlu og önnur
fimm á — tréskó.
Sem geta má nærri, vekur auglýsingin óvenjumikla
athygli. Aðsóknin að hljómleiknum er geysimikil. Fult hús!
Fiðluleikarinn gefur þernunni aðgöngumiða. Og að
loknum hljómleiknum fær hann henni pyngju með 20
þúsund frönkum og segir, að nú skuli hún leysa unn-
ustann undan herskyldunni, og reisa bú með því sem
afgangs verði.
Tréskóinn, sem orðið hafði þernunni til þessarar gæfu,
gaf Paganini henni einnig, með þeim ummælum, að
væntanlega gæti hún fengið eitthvað fyrir hann. Og það
þarf varla að geta þess, að henni bauðst stórfé fyrir
þetta einkennilega hljóðfæri.
[Paganini er í röð hinna frægustu fiðluleikara er uppi hafa verið].