Kirkjuritið - 01.06.1942, Qupperneq 62

236
Jóhann Hannesson:
Júní-Júlí.
ins. Svo er t. d. um Taohwalun, þar sem ég er nú, þegar
þetta er skrifað. Hér er stór og falleg kirkja, stór barna-
skóli, sjúkrahús, tveir gagnfræðaskólar (annar fyrir
pilta, hinn fyrir stúlkur); ennfremur er hér Biblíuskóli
og skóli fyrir blinda menn. Auk þess eru hér mörg í-
húðarhús, hæði handa Kínverjum og Evrópumönnum.
— Á hæð einni skamt frá liafa Svíar bygt afarveglegan
mentaskóla, en hann er tómur og allir sænsku kristni-
boðarnir eru farnir burt; öll þeirra veglegu íhúðarhús
eru nú tóm.
Frá starfi voru hér er það að segja, að barnaskólarnir
og gagnfræðaskólarnir eru nú í höndum kristinna Kín-
verja. Þeir fá aðeins örlítinn styrk frá oss og fá að nota
húsakynrii vor ókeypis. 'Hinir kristnu Kínverjar mynda
kirkju, sem þeir stjórna að mestu leyti sjálfir; þessi
kirkja hefir nokkurn fjárhagslegan stuðning frá kristni-
boðsfélaginu, en hann minkar árlega. Eftir nokkur ár
hættir hann alveg. — En hin andlega aðstoð, sem kristni-
boðarnir veita, er eklci lítil. Og þegar um það er að ræða
að vinna nýtt land fyrir kirkjuna, verðum vér á sérstak-
an hátt að veita hjálp. Ennfremur er mentun innlendra
starfsmanna kirkjunnar að miklu leyti áfram verk
kristnihoðanna.
Hinar nýrri kristniboðsstöðvar vorar eru miklu minni,
en engan veginn þýðingarminni en hinar eldri. Á þeim
slóðum er mikið ónumið land; þangað hefir ekki styrj-
öldin náð, og þess vegna hafa margir flúið þangað. Vér
gerum oss miklar vonir um framtiðarstarf kristniboðs
og kirkju þar.
II. Ein lítil grein.
Hér mun ég ekki segja frá aðalstarfi voru, sem er
hoðun fagnaðarerindisins, heldur aðeins frá einni smá-
grein á hinu mikla tré kristinnar kirkju hér í Ivína.
Þeir landarmínir, sem telja kristniboðið liégóma, ættu
að sjá blindu betlarana, sem eru í þúsundatali hér í