Kirkjuritið - 01.07.1947, Side 44

221
Ásmundur Guðmundsson:
Júlí-Okt.
andi í anda. Hann gjörði grein fyrir undirbúnings-
starfinu og hverl vera ætti aðalhlutverk þingsins. I
lútersku kirkjunni væri nú nær lielmingur allra mót-
mælenda, svo að liún yrði að taka á sig höfuðábyrgð
og meginforustu. Hún mætti ekki einangra sig frá
öðrum kirkjudeildum, heldur þyrfti hún að hefja sem
nánast samstarf við þær. Skrefið, sem nú skyldi stíga
fyrst og fremst að þessu sinni, væri það að stofna heims
samband lúterskra kirkjufélaga. Það myndi engan veg-
inn einhlítt eins og á liðnum árum að halda við og
við allsherjar kirkjuþing lútersk, heldur yrði að koma
á samfelldu starfi með lúterskum kirkjum um víða
veröld og laka þannig öflugan þátt í alheimsstarfi
kirkjunnar. Auðvitað liefði kirlcja hverrar þjóðar fullt
frelsi og sjálfstæði, en sameiginlegar áætlanir þyrfti
að gjöra og fylgja þeim fast fram. Sameiginleg stjórn
yrði að lialda á þeim málum og undirnefndir styðja
liana í löndunum. Sambandið skyldi gefa út ársfjórð-
ungsrit og ræða í því öll sín helztu mál. Að lokum
hoðaði Michelfelder það, að einhvern hinna næstu daga
myndi borið fram uppkast að stjórnarskrá fyrir sam-
handið.
Síðari hluta dags skipuðu þingfulltrúar sér í þrjár
deildir samkvæmt ákvörðun undirbúningsnefndar.
Vorum við íslenzku fulltrúarnir í sinni deildinni hver.
Ein skvldi fjalla um játningu trúarinnar, önnur um
prédikun og trúhoð, og liin þriðja um starf kirkjunn-
ar að vandamálum vorra tima. Sátu menn fast deild-
arfundina, þótt svo lieitt væri í veðri, að jafnvel Ind-
verjarnir kvörtuðu yfir steikjandi hita.
Forsetar í deildunum voru þeir dr. Wentz, smár
vexti og greindur vel, Bandaríkjamaður í húð og hár,
Fuglsang-Damgaard, Sjálandshiskup, hægur og há-
virðulegur og Rodhe Lundarbiskup, einheittur og yf-
irlætislaus, nokkuð við aldur. En framsögumenn: Ny-
gren guðfræðikennari í Lundi, festulegur á svip, roslc-