Kirkjuritið - 01.07.1947, Qupperneq 45

Kirkjuritið. Allslierjarþing lút. kirkna í Lundi. 225
inn maður, dapureygur, Franklin Fry, beljaki á vöxl,
glaður og reifur og prýðilega máli farinn, og Hanns
Lilje, þéttur á velli og þéttur í lund, fossandi mælskur
og eldheitur áhugamaður. Yar svo störfum háttað, að
lagðar voru fram í liverju máli langar álitsgjörðir fjöl-
i'itaðar, ekki styttri en venjuleg háskólaerindi. Skýrðu
framsögumenn hvern kafla um sig áður en ahnennar
umræður hæfust um hann. Þær fóru fram á ensku eða
þýzku, og var síðan efni þeirra endurtekið í þýðingu.
Var allþreytandi að hlýða á hverja ræðu tveimur sinn-
um, en hjá þessu fyrirkomulagi varð ekki sneilt, því
að ella hefðu ýmsir fundarmenn orðið eins og úti á
þekju. Við Islendingarnir tókum þátt i umræðum hver
i sinni deild, og var máli okkar tekið hið bezta. Lét-
um við liver annan jafnóðum vita, hvernig málunum
leið, og gátum svo fylgzt með öllum gangi fundarins,
I einni stuttri grein er þess enginn kostur að skýra
nákvæmlega frá þessum löngu álitsgjörðum og með-
ferð þeirra í deildunum, enda var aðalmál þingsins i
1 raun og veru annað, stofnun heimssambandsins.
Breytingarnar, sem gerðar voru á þeim, voru yfirleitt
litlar, aðallega á orðalagi. Játning trúarinnar laut eink-
nm að orðinu, sakramentunum og' kirkjunni. Orðið
ei' fagnaðarboðskapur Ivrists og fagnaðarboðskapurinn
nm Krist, eins og hann er að finna í spámannlegum og
postullegum ritum Gamla og Nýja testamentisins.
Sakramentin, skírn og kvöldmáltíð, leiða til náins
Persónulegs samfélags við Krist, þar sem limirnir eiga
þjóna hverir öðrum í kærleika: Einn Drottinn, ein
L'ú, ein skírn, einn Guð og faðir allra. — Um prédik-
Un og trúboð innra og ytra var það ályktað, að efla
skyldi samstarf sem mesl og leggja höfuðálierzlu á
boðim fagnaðarerindisins í verki. Það er jafn ómögu-
^egt að greina verk frá trú eins og liita og ljós frá eldi.
Kristnin verður ekki breidd út í heiminum án kærleiks-
þjónustu, og aldrei hefir verið um stærri sár að binda