Kirkjuritið - 01.07.1947, Qupperneq 61

Kirkjuritið. Menntun presta á íslandi.
241
tekið klerka til kennslu1). Enn er talað um skólábað-
stofu á Munkaþverá í Sigurðarregistri frá 15252).
í Þykkvabæjarklaustri í Veri var löngum lærdóms-
setur og eru tveir skólamenn kunnastir þaðan, þeir Þor-
lákur biskup helgi og Brandur Jónsson ábóti. Réðst Þor-
lákur til Þykkvabæjar þegar er klaustrið var stofnað
1168, en liafði áður verið sex vetur að Kirkjubæ með
Bjarnbéðni presti Sigurðssyni, sem sagður var ágætur
kennimaður og lærður vel. Er mjög látið af því í Þor-
lákssögu að þeir félagar hafi verið samlyndir i þvi, að
láta Ijós sitt skina yíir mönnum, „því að þeir lýstu likn-
arbraut til eilífra fagnaða bæði með ágætlegum kenn-
ingum orða og dýrlegra dæma. Mátti það sjá á hvers-
dagslegum þeirra aðferðum, að þeir urðu sjaldan af-
huga þvi, er guð mælti til sinna lærisveina: lýsi Ijós yð-
vart fyrir mönnum, að þeir nemi yðrar aðferðir góðar,
dýrki þér föður yðvarn, þann er á liimnum er. Svo
sýndist þeim, sem ásamt voru við þá, sem nálega væri
engar þeirra stundir, er eigi mætti nokkuð það af þeiin
hafa, er gæði voru í3). Þegar það er aðgætt hversu Þor-
lákur var Imeigður til náms og kennslu, enda orðinn
binn lærðasti maður, verður þetta naumast skilið öðru-
vísi en að þeir félagar liafi skóla lialdið að Kirkjubæ.
Og sjálfsagt hefir Þorlákur þá gengið með alliuga að
þvi að kenna kanúkum þeim, er liann var settur yfir i
Þykkvabæ, enda varð mjög frægt regluhald hans þar.
Er það glög'gt af sögu hans, að liann liefir meiri lær-
dómsmaður verið og kennifaðir að upplagi en skörung-
ur enda þótt hann kæmist ekki lijá að eiga í útistöðum
nokkrum vegna kirkjustaða, eftir að liann var biskup
orðinn, og væri þá bæði þrár og þybbinn fyrir, þegar
þvi var að skipta.
0 D.I. VII, 235.
2) D.I. IX, 307.
3) Bisk. I, 94—99; 268—269.