Kirkjuritið - 01.07.1963, Blaðsíða 79

Séra Einar Thorlacius:
Hvers vegna ég gjörðist prestur
Þegar meiiii eru komnir á efri ár, eins og ég, fer liugurinn oft
liverfa I i I liðna tímans og liinna yngri ára, eða svo er það fyrir
mér, einkanlega þegar maður er þá líka hættur aðal-lífsstarfi
S1’nu. Þegar ég vil reyna að svara J)eirri spurningu, livers vegna
eg gjörðisl prestur, verð ég fyrst með nokkrum orðum að geta
um ætt mína og uppruna.
Fæddur er ég 10. júlí 1864 að öxnafelli í Eyjafirði. Foreldr-
;ir mínir voru: Rósa Jónsdóttir frá Leyningi Bjarnasonar, Fló-
ventssonar; liafði liún numið ljósmóðurfræði í Kaupmannaliöfn
°g J)ótti mjög lipur og lægin í })eirri grein, og Þorsteinn Tlior-
hieíus hreppstjóri, Einarssonar prests í Saurbæ, Hallgrímsson-
ra, Tliorlacíus prests í Miklagarði. Faðir minn iiafði auk lirepps-
stjórnar, flest þau opinberu störf á l)endi, sem bændum eru
Lilin. Voru foreldrar mínir mjög vinsæl og vel metin og varla
var svo samkoma haldin, að þau væru ekki þangað kvödd. Var
þeim tveggja sona auðið, og liefur bróðir minn Jón búið á föð-
in leifð sinni til skamms tíma, er liann fékk jörð og hú í liend-
ur Hallgrími, syni sínum.
Snemma kenndi móðir mín mér bænir og sálina. Og það var
venja að lesa húslestur á liverjum degi og syngja þá sálma á
undan og eftir. Hlýddu allir á með mikilli andakt, og var ríkt
gengið eftir að við hörnin sætum hljóð og tækjum vel eftir J)ví,
sem lesið var. Um fermingu var ég látinn lesa liúslesturinn og
syngja með fólkinu. Einnig voru kirkjur sóttar mjög vel af öllu
heimilisfólki og var venja, er lagt var af stað, að karlmenn
taekju ofan höfuðföt sín og læsu Faðir vor. Fyrir messu var
hirkjuklukkum hringt })risvar sinnurn góða stund og fannst
mer J)að mjög liátíðlegt og fagurt og lirífandi. Var því næst
gengið til kirkju, og varð lnin Jæltskipuð kirkjugestum og