Kirkjuritið - 01.07.1963, Blaðsíða 76

362
KIRKJUBITin
ættismaður. Sjálfur var liaiui leiStoginn og andlegt líf þessara
fanga „var eins og lifandi lind í eyðiniörk eymdar, örvænt-
ingar og dauða“.
Ári síðar var honum sleppt úr liahli og komst liann þá við
illan leik til Berlínar. Þar stóð liann uppi eignalaus, vinlítill
og farinn að lieilsu.
En liann bar brennandi hugsjón í brjósti. Hann bafði fengið
köllun, sem bann trúði á. Hann var sannfærður um að endur-
vakning kristinnar trúar gæti ein orðið Þjóðverjum til bjargar.
Og umfram allt yrði almenningur, fólkið sjálft að eignast lif-
andi trú. Þess vegna undirbjó liann liinn fyrsta „kirkjudag“.
Fjöldafund leikmanna þar sem menn skyldu iðka sálmasöng,
Biblíulestur, og trúarlegar viðræður í nokkra daga. Margir
bristu böfuðið yfir þessari bugmynd. Fannst upphafsmaður-
inn dálílið undarlegur, töldu að liann gengi með lausa skrúfu.
En þetta fór ób'kt betur en áhorfðist. Allar hrakspár urðu til
skammar.
Fyrsti kirkjudagurinn var haldinn í Essen 1950. Fasta gest-
ir voru 25.000. Síðustu samverustundirnar mættu um 200.000
manns.
1954 var kirkjudagurinn haldinn í Leipzig í AusturÞýzka-
landi. Þar voru um 650.000 manns í lokin. Síðan hefur mönn-
um þar austur frá verið torveldað að sækja kirkjudaga og
beinlínis bannað að sækja til Dortmund í sumar. En þar koni
saman geysi fjölmenni í lok júlímánaðar. Jafnan sækja fjöl-
margir menn frá fjarlægum löndum þessa kirkjudaga.
Það er ekki ætlun von Tliaddens að stofna nýja kirkju eða
sértrúarflokk, lieldur vekja kirkjuna til lífs.
Eins og fyrr segir lieldur liann því fram að liver kristinn
maður eigi að vera starfandi í þjónustu Krists -— leysa í 1 jósi
lians og með lijálp lians sín eigin vandamál og vinna jafnframt
að lansn vandamála alls þjóðfélagsins. Kristnir menn eru ekki
kallaðir til að lialda að sér liöndum í trúarlegu tilliti livers-
dagana, þótt þeir spenni greipar í bæn á sunnudögum. Þeim
er ætlað að móta samtíð sína í kristnum anda. Nýja-testa-
menntið er ekki úrelt, boðskapur þess er enn jafn áríðandi og
mikilvægur og á tímum Krists sjálfs.
Hann skapaði enga prestakirkju, lieldur stofnaði lifandi söfn-
uð. Og bann sendi lærisveina sína út til að boða orðið og vinna