Kirkjuritið - 01.07.1963, Blaðsíða 66

352
KIltKJUltlTIÐ
kristni og engin sáluhjálp. Sú áherzla, sem lögð’ var á skírn-
artöku allra Islendinga þegar eftir kristnitöku, sýnir glöggt
hvert alvörumál var hér á ferð. Skírnin var staðfesting þess,
að slitiS var að fullu sambandinu við liina heiðnu guði. Það
var fyrir öllu. Um undanfarandi fræðslu gat því ekki verið að
ræða. Þegar frá leið mun þó hafa verið regla að kenna skírn-
þegum trúarjátninguna (Credó) og Faðir vor. önnur uppfræð-
ing varð að bíða betri tíma. Engin vissa er fyrir því, að fleiri
kennimenn liafi verið hérlendis kristnitökuárið en þeir sjö,
er þá voru staddir á Alþingi. Geta þessara manna var tak-
mörkuð, þótt ekki sé að efa, að þeir liafi lagt sig alla fram til
eflingar hinum nýja sið. Nokkuð kann að liafa komið af prest-
um til landsins næstu árin, en margir hafa þeir ekki verið.
Og ofan á prestaekluna bættist það, að hinir erlendu prestar
nutu sín eigi, þar eð þeir skildu lítt eða ekki tungu lands-
manna.
Það er fyrst með valdatöku Ólafs konungs Haraldssonar í
Noregi, að liér varð nokkur breyting á. Sem konungur Noregs
laldi liann Island innan áhrifasvæðis síns. Við vitum, að liann
vildi færa konungsvald sitt til Islands sem það var í Noregi-
Ahugi lians á eflingu kristnihalds náði og til Islands. Hann
gaf efnivið lil Þingvallakirkju og liann sendi liingað tvo biskupa
til þess að styrkja og skipuleggja kristnihakl landsmanna.
Bjarnvarður Vilráðsson, er íslendingar kölluðu liinn bókvísa,
kom fyrst. Hann dvaldi liér í fimm ár, efldi kirkjulega löggjöf
og kom án efa ýmsu góðu lil vegar. Hinn síðari biskup var
Kolur. Er ekki að efa, að hann liafi verið liinn mætasti mað-
ur. En hans naut ekki lengi við. Hann andaðist liér og fékk
leg í Skálliolti, fyrstur biskupa í íslenzkri mold. Eyrir atbeina
Olafs konungs og sennilega Bjarnvarðs bisknps lögðust hér
af ýmsir heiðnir siðir svo sem barnaútburður, launblót o. fl-
Árið 1030 kom svo liingað til lands þriðji Irúboðsbiskupinn,
sá maður, er án efa varð drýgstur til álirifa á íslenzka kristm
allra erlendra mann á 11. öld. Hann var enskur eins og Bjarn-
varður bókvísi, og hann liafði, eins og hann, komið til Noregs
með Ólafi konungi ásamt liópi biskupa og presta frá Englandi
eða úr Normandíi til að kristna þau lönd, er konungur liefði
vald yfir. Þessi maður var Rúðólfur eða Hróðólfur eins og Ari
fróði kallar liann. Meðan Ólafur konungur réði Noregi, vann