Kirkjuritið - 01.07.1963, Blaðsíða 84

KlltKJ UltlTIÐ
370
lijóna, er ætluðu að skilja, með góðum árangri. Er ég Iiafði
verið sóknarprestur í Saurbæ í 21 ár, var ég kosinn prófastur
með atkvæðum allra prestanna í prófastsdæminu. Við það
stækkaði verkaliringur minn all-mjög og fannst mér það
ánægjulegt, einkanlega þar sem ég átti stakri velvild og alétð
að mæta lijá embættisbræðrum mínum. Oft kom fyrir, að eg
skrifaði bréf fyrir sóknarfólk mitt, eða gerði því annan greiða.
Alit mitt er, að enda þótt ungir prestar felli sig í fyrstu ekki
við ýmislegt í prestsstarfinu, muni þeim, er þeir fara að vinna
að því með dáð og skyldurækni, finnast það ánægjulegt og
einkanlega gjöra þá trúaðri menn og betri. Þeir munu finna,
að þeim ber að ganga á undan sóknarbörnum sínum í öllu því,
sem er fagurt, satt og gott, að þeir í livívetna eiga að sýna með
framkomu sinni, innan sem utan kirkju, fagurt fyrirmyndar-
dæmi. Þeir koma á lieimili sóknarbarna sinna jafnt á liryggð-
ar- sem gleðistundum og geta naumast annað en tekið þátt 1
kjörum þeirra. Og ef prestar skilja slutverk sitt, þá er það bæði
veglegt og gott. Þess vegna ætti prestsstaðan enn að vera eftir-
sóknarverð staða, þó margt sé breytt frá því sem áður var.
Verkahringur prestsins getur enn, þrátt fyrir útvarp og fjöl-
breyttari skemmtanir en áður, engu að síður verið mikill og
álirifaríkur. Og þótt launakjör presta þyki vera lág, mun þo
að einhverju leyti búið betur að prestum en áður.
Ég lief nú að nokkru skýrt frá því, livers vegna ég gjörðist
prestur. Ég bef enn gott álit á prestsstöðu og tel að preslar geti
enn verið til uppbyggingar og unnið mikið og göfugt starf i
þjóðlífi voru, og vil að síðustu livetja unga menn til þess að
leggja það starf fyrir sig. Málefnið, sem prestar vinna að og
lielga krafta sína, er háleitt. Verkefnið er mikið, víngarður-
inn stór, en verkamennirnir eru enn of fáir. Biðjum því vín-
garðsherrann að senda ábugasama, trúa og góða verkamenn i
víngarð sinn.
KIRKJURITIÐ
Tímarit gefið út af Prestafélagi íslands. — Kemur út mánaðarlega 10 sinnum á ár»*
Ritstjóri: Gunnar Árnason.
Árgangurinn kostar 100 krónur.
Afgreiðslu annast Ingólfur Þorvaldsson. - Sími 20994,
PrentsmiSja Jóns Helgasonar.