Kirkjuritið


Kirkjuritið - 01.07.1963, Síða 84

Kirkjuritið - 01.07.1963, Síða 84
KlltKJ UltlTIÐ 370 lijóna, er ætluðu að skilja, með góðum árangri. Er ég Iiafði verið sóknarprestur í Saurbæ í 21 ár, var ég kosinn prófastur með atkvæðum allra prestanna í prófastsdæminu. Við það stækkaði verkaliringur minn all-mjög og fannst mér það ánægjulegt, einkanlega þar sem ég átti stakri velvild og alétð að mæta lijá embættisbræðrum mínum. Oft kom fyrir, að eg skrifaði bréf fyrir sóknarfólk mitt, eða gerði því annan greiða. Alit mitt er, að enda þótt ungir prestar felli sig í fyrstu ekki við ýmislegt í prestsstarfinu, muni þeim, er þeir fara að vinna að því með dáð og skyldurækni, finnast það ánægjulegt og einkanlega gjöra þá trúaðri menn og betri. Þeir munu finna, að þeim ber að ganga á undan sóknarbörnum sínum í öllu því, sem er fagurt, satt og gott, að þeir í livívetna eiga að sýna með framkomu sinni, innan sem utan kirkju, fagurt fyrirmyndar- dæmi. Þeir koma á lieimili sóknarbarna sinna jafnt á liryggð- ar- sem gleðistundum og geta naumast annað en tekið þátt 1 kjörum þeirra. Og ef prestar skilja slutverk sitt, þá er það bæði veglegt og gott. Þess vegna ætti prestsstaðan enn að vera eftir- sóknarverð staða, þó margt sé breytt frá því sem áður var. Verkahringur prestsins getur enn, þrátt fyrir útvarp og fjöl- breyttari skemmtanir en áður, engu að síður verið mikill og álirifaríkur. Og þótt launakjör presta þyki vera lág, mun þo að einhverju leyti búið betur að prestum en áður. Ég lief nú að nokkru skýrt frá því, livers vegna ég gjörðist prestur. Ég bef enn gott álit á prestsstöðu og tel að preslar geti enn verið til uppbyggingar og unnið mikið og göfugt starf i þjóðlífi voru, og vil að síðustu livetja unga menn til þess að leggja það starf fyrir sig. Málefnið, sem prestar vinna að og lielga krafta sína, er háleitt. Verkefnið er mikið, víngarður- inn stór, en verkamennirnir eru enn of fáir. Biðjum því vín- garðsherrann að senda ábugasama, trúa og góða verkamenn i víngarð sinn. KIRKJURITIÐ Tímarit gefið út af Prestafélagi íslands. — Kemur út mánaðarlega 10 sinnum á ár»* Ritstjóri: Gunnar Árnason. Árgangurinn kostar 100 krónur. Afgreiðslu annast Ingólfur Þorvaldsson. - Sími 20994, PrentsmiSja Jóns Helgasonar.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100

x

Kirkjuritið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.