Lítið ungsmannsgaman - 01.01.1852, Blaðsíða 52

52
mál færist hann æ nær og nær brúnni, og
nauðugur viljugur skal liann yfir liana ganga.
Hafir {)ú, barnið gott! aðhyllzt sannleikann,
og hafir þú góða samvizku, {)á þarftu ekki að
hræðast brúna. 3>egar þú kemur að henni, tekur
faðir.{>inn í hönd {)jer og leiðir þig sjálfur yfir.
Jar kemur {m þá Jiinu megin á blóinum stráða
grund, sem aldrei fölnar; og þar stendur hús
eitt mikið og dýrðlegt, með mörgum híbýlum.
Jegar þú kemur inn í það, mætir þú mörg-
um vinum, sem þú hefur ekki lengi sjeð, og
færð að njóta með þeim mikils fagnaðar.
En sá maður, sem hefur verið mótsnúinn
sannleikanum, og hefur vonda samvizku, hann
hlýtur að kvíða fyrir brúnni, þegar hann kem-
ur að henni; því að hann veit, að hún muni
bresta í sundur undir honuni, og að hann blýt-
ur þá að sökkva niður i hið dökkva heldýpi-
j?ess vegna þegar sá maður tekur að eldast og
eyja brúna, þá svitnar hann af angist. Hann
reynir til að bera í bætifláka fyrir sig, livað
hann getur, en rödd samvizkunnar neyðir hann
þó smátt og smátt til að játa hiö sanna. Og
þegar loksins a.ð því kemur, að hann skal stiga
fæti sínum á brúna, þá hverfur allur sjálfbyrg-