Lítið ungsmannsgaman - 01.01.1852, Blaðsíða 20

20
liaiín setur J)á apturfæturna af afli framan
undir brjóstin á því. Ljóniö lirökk undan og
drundi í því, og svo var að sjá, sem það væri
tilmeð að hætta þessum leik; en þegar það var
búið að jafna sig aptur, reynir það til í öðru
sinni. Hesturinn stóð allt af kyrr í sömu spor-
um, en liafði nákvæmar gætur á hverju viðviki
IjÓnsins. 5að ldeypur nú á hann með allri
þeirri grimmd, sem það hafði til; en hesturinn
tekur á móti með því höggi, að hann kjálka-
braut það. 5á snautaði ljónið ofur liægt inn í
hús sitt, og öskraði aumkunarlega. En liest-
inn urðu menn að skjóta, því hann lofaði ekki'
nokkrum manni að koma nærri sjer.
11. Fribrik konungur mikli og lierforingi
hans Sclimettá.
Einu sinni voru þeir báðir á ferð saman í
sjöárastríðinu; vegurinn var ákaflega hrattur og
erfiður, og var seinfarið, svo konungi leiddist..
Hann fer þá að spjalla sjer til skemmtunar við
Schmettá, og leiðist tal þeirra aö trúarbrögð-
unum. Schmettá var allra manna trúrækn-
astur, og hafbi konungur gaman afað erta hann
með einum og öðrum glettyrðum um trúna-