Lítið ungsmannsgaman - 01.01.1852, Blaðsíða 45

45
lielzt á nóttunni, skriður og stór brot með þeim ó-
venjulegum dýnkjuni, einsogverið vœri að skjóta
fallbýssum, og drundi svo undir uppi í íjöllun-
um. Einbverja nótt er jeg vakti, gjörði jeg mjer
það til skemmtunar að telja dýnkina, og tald-
ist svo til, að einn dýnkur varð á liverjum 5
minútum. Af {ies.su varð sjórirjn fullur af egg-
bvössum ísjökum, svo stundum var ómögulegt
áfram að komast. Urðum vjer að neyta allr-
ar orku til að ita jökunum til bliðar með stjök-
um; jjví rækist báturinn á })á, var eiiis og bann
kæmi við liarðan klett. llingað til bafti jeg
þó veriö svo beppinn, aldrei að vera of nærri
neinum stöplinum í því liann brundi, og hafði
jegþófarið allnærri mörgum. Hinn 21. júlí sigld-
um vjer í auöum sjó með landi fram innan um
stóra hópa af teistum og æðarfuglum, sem
flögruðu til og frá í kringum bátinn. Jegar
komið var skammt af miöaptani, sá jeg á landi
Uppi græna flöt, og hugsaði mjer að vera f>ar
um nóttina, því heldur sem landtakan vargóð,
er þar var mjúkur sandur milli flatarinnar og
fjörunnar. Jiá er vjer lögðum þar að landi,
styggðist upp snjóhvítur bjeri, sem komst und-
an kúlum þeim, er vjer sendum lionum, með