Lítið ungsmannsgaman - 01.01.1852, Qupperneq 63

63
ist vift meltinguna í vort hold og blóð. Lærðu
af þessu að skilja tilreru sjálfs f)íns, f)ar sem
guð, að kalla má, enn í dag inyndar hold og blóð
mannsins af jörðu, svo vjer getum með sanni
sagt: í guði lifum, erum og hrærumst vjer. En
f)að er guðs orð, sem leggur þetta næringar afl
í brauðið. 5ess vegna lifir maðurinn ekki af
brauðinu einu saman, þvi, ef að guð tæki frá
því þau nmmæli að jþað skyldi næra, f)á þverr-
aði hold og blóð, eins og blómið visnar og grasið
skrælnar. Taktu guðs orð burt frá sólinni, seg-
ir spekingur einn, og mun hún ekki lýsa; frá
vatninu, og mun það ekki svala; frá brauðinu,
og mun það ekki næra; frá læknismeðalinu, og
mun það ekki græða.
27. S m á m u n i r.
1. Æskumaðurinn er 6vo að segja, eins og
hvítt pappírsblað, óskrifað; það tekur eins ú
móti illu sein góðu, eptir því sem á það er ritað.
Sæll er sá unglingur, sem sjer ekki annað fyrir
sjer en gott, og tekur það allt eptir!
2. Mikill þykist sigurvegarinn, f>egar hann
heldur innreið sína í hertekna borg; en meiri
þykist og meiri er æskumaðurinn, þegar hann