Sjómannadagsblaðið - 01.06.1998, Blaðsíða 32

32
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
Flutningi sjómannamenntunarinnar
mótmælt
Frá stofnfundi Hollvinasamtaka Sjómannaskóla íslands þann 26. nóvember 1997
Sjómannadagsblaðið fjallar að
þessu sinni ítarlega um menntunar-
mál sjómanna. Þótt víst sé það vel
viðeigandi á afmælisári, þá gefur
sú umræða sem orðið hefur um
málefni Sjómannaskólans enn rík-
ari ástæðu til þess. Hér er því rætt
við skólameistara beggja skólanna
og ennfremur formann Hollvina-
samtaka Sjómannaskóla Islands.
Þótt meðgöngutími Hollvinasam-
takanna væri sem kunnugt er
skammur, þá kom það ekki í veg
fyrir að þegar við fæðinguna voru
þau voldug og sterk. A stofnfundin-
um var hátíðarsalur Sjómannaskól-
ans þétt setinn og umsóknir dreif að
og ekki síst var bragð að umsókn-
um sjómanna á hafi úti er á fund-
inn bárust. Síðan hefur Hollvina-
samtökunum sífellt vaxið fiskur um
hrygg og það hve marga velunnara
skólinn hefur reynst eiga utan sjó-
mannastéttarinnar vekur athygli.
Hér fer á eftir frásögn af því sem
fram fór á stofnfundinum og von-
um við að stemmningin skili sér til
lesenda okkar.
Það vakti þjóðarathygli þegar
svohljóðandi auglýsing kom í útvarpi
og sjónvarpi þann 26. nóvember sl.:
„Stofnfundur Hollvinasamtaka Sjó-
mannaskóla íslands verður haldinn í
hátíðasal skólans í kvöld kl. 20.30.“
Að baki þessarari auglýsingu stóð sér-
stök undirbúningsnefnd sem unnið
hafði að stofnunini, en í henni voru
þessir:
Ásgeir Guðnason, Björn Herberts-
son, Elís Jónsson, Garðar Pálsson,
Georg Árnason, Guðmundur Hall-
varðsson, Guðmundur Kjærnested,
Guðmundur Lýðsson, Gunnar Gutt-
ormsson, Gunnar Hafsteinsson,
Hannes Þ. Hafstein, Haukur Óskars-
son, Haukur Þórhallsson, Hálfdan
Henrysson, Helgi Hallvarðsson, Jó-
hann Ólafur Ársælsson, Kristján Páls-
son, Magni Sigurhansson, Unnþór
Torfason, Þorsteinn Gíslason og Ævar
Guðmundsson.
Þungavigtarmenn uppskáru
laun erfiðisins
Þegar Hálfdan Henrysson setti
fundinn var augljóst að þessir þunga-
vigtarmenn höfðu uppskorið laun erf-
iðis síns. Hátíðarsalurinn var þétt set-
inn og nemendur beggja skólanna
viku úr sætum fyrir eldri mönnum og
röðuðu sér í þéttar raðir með báðum
langveggjum salarins og í anddyrið
við innganginn. Hálfdan bauð menn
velkomna, lýsti ánægju með þann
mikla stuðning sem hið þarfa málefni
hefði fengið og bað að því búnu Krist-
ján Pálsson alþingismann að taka við
fundarstjórninni og Þráin Karlsson
vélstjóra að gerast fundarritari.
Fyrsta verk fundarstjóra var að lesa
upp skeyti sem borist höfðu og byrj-
aði hann á skeyti frá stjórn Fulltrúa-
ráðs Sjómannadagsins í Reykjavík og
Hafnarfirði, sem hljóðaði svo: „Stjórn
Fulltrúaráðs Sjómannadagsins í
Reykjavík og Hafnarfirði lýsir yfir
eindregnum stuðningi við stofnun
Hollvinasamtaka Sjómannaskóla ís-
lands. Á haustfundi fulltrúaráðsins
20. nóvember sl. hvar fulltrúar 11
stéttarfélaga sjómanna í Reykjavík og
Hafnarfirði voru mættir, var öllum
áformum um flutning sjómanna-
menntunar úr Sjómannaskóla íslands
við Rauðarárholt harðlega mótmælt.
Þá lýsti fundurinn yfir að til vansa
væri fyrir þjóð sem byggir aikomu
sína á sjávarútvegi og siglingum, hve
áfátt væri viðhaldi á menntasetri ís-
lenskrar sjómannastéttar, Sjómanna-
skóla íslands. Stöndum saman — það
er okkar afl gegn tilflutningi sjó-
mannamenntunar úr húsnæði Sjó-
mannaskóla íslands við Rauðarárholt.
F.h. stjórnar og trúnaðarmannaráðs
Sjómannadagsins í Reykjavík og
Hafnarfirði.
Guðmundur Hallvarðsson.“
„Stendur hátt með stoltar-
ráð...“
Þá las fundarstjóri skeyti og sím-
bréf sem innihéldu ýmist hvatningar-
orð eða inntökubeiðnir — stundum
hvort tveggja. Áberandi voru skeyti
frá gömlum nemendum Sjómanna-
skólans sem staddir voru á hafi úti og
má nefna kveðjur frá skipstjórunum á
hafrannsóknaskipinu Árna Friðriks-
syni, varðskipinu Óðni, Akureyri-EA
og Snæfugli-SU. Hollvinasamtök Há-
skóla Islands sendu árnaðaróskir og
óvænt ánægja var að því er Þórarinn
Eldjárn rithöfundur hringdi og upp-
lýsti að í Sjómannablaðinu Víkingi
árið 1946 væri að finna tvö erindi eft-
ir Kristján Eldjárn sem helguð eru
Sjómannaskólanum, þótt hans sé þar
ekki getið sem höfundar. Hefði hann
ort þau þegar hann eitt sinn kom til
Reykjavíkur og sá turn skólans gnæfa
yfir Reykjavíkurbæ. Erindin eru á
þessa leið:
„Stendur hátt með stoltarráð
Stýrimannaskóli,
horfir yfir lög og láð
langt af sjónarhóli.
Hœrra þó við himin her
heiður þeirra tíma,
er menn lœrðu afsjálfum sér
sjóinn við að glíma.