Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1998, Blaðsíða 131

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1998, Blaðsíða 131
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 131 Tveir radíóvitar voru búnir til í Reykjavík og tjaslað saman af hálf- gerðum vanefnum. Ef þeir biluðu voru leiðbeiningar að sunnan um síma. Sá þeirra er fyrst var þarna, stærðar flykki frá stríðsárunum, var skrapatól er Bretar skildu eftir sig er þeir fóru frá íslandi. Hann sálaðist einn daginn. Ég hringdi suður: og með opið símtól við hliðina á mér var mér leiðbeint við að taka draslið í sundur, og þar sem ég hafði varahluti, tókst mér að tjasla honum í nothæft ástand. Fyrir nasasjón af slíkum að- gerðurn tókst mér að halda þeim í horfinu. Svo var einnig nteð olíufýr- ingu við miðstöðvarketil og breyting- ar á rafkerfi í íbúðarhúsi. Þrjár dísilvélar voru á staðnum. Ein í sérhúsi á bakkanum til þess að draga upp varning úr fjöru. í vélahúsi skammt frá íbúðarhúsi voru tvær til skiptis fyrir rafmagnsframleiðslu. Þar var einnig vatnsaflstöð er sett var nið- ur fyrsta árið mitt þarna. Vatnsstífla var byggð þrjú hundruð metra uppí fjallshlíð, og fyrstu árin stóð ég í ströngu við að þétta samskeyti á rör- um er lágu frá henni heim í hús, er brustu hvað el'tir annað. Alloft haml- aði krapi vatnsrennsli úr stíflunni í öllum snjóveðrum, og ekki ófáar þær ferðir er ég fór til að hreinsa hann frá röropi svo hægt væri að nota hana sem lengst. Einhverja af þessum vél- um varð að keyra allan sólarhringinn. í íbúðarhúsi þurfti að sjá um olíufýr- ingu og talstöðvar. Allmikla olíu þurfti fyrir vélakost- inn. Fyrstu þrjú árin kom hún í tunn- um, nokkrir tugir hvert sinn, er dembt var í fjöru, og ég þurfti síðan, eins og ég var á mig kominn vegna gamals hryggbrots o. fl., að koma þeim upp á bakka og síðan basla við að velta þeim hundrað metra heim að húsi og reisa þær upp á trépall er ég hafði hróflað upp. Eftir þrjú ár voru settir upp átta stórir olíutankar, er dælt var úr skipi og ég svo dældi í heimatank." Margbrotin viðhaldsstörf „Ég sá um allt viðhald á húsum staðarins, átta að tölu, bæði gömlum gripahúsum, íbúð og vélahúsum. Ég setti tvöfalt gler í alla glugga íbúðar- húss og nýtt þak á húsið, steypti tröppur við kjallara íbúðarhúss, steypti hundrað metra gangstéttir fram að bakka, að mælahúsi og milli véla- og íbúðarhúss, smíðaði trébrú frá stétt og niður að sliskju og grind- verk meðfram henni, allstóran trépall ofan sliskjunnar. Svo steypti ég upp nýtt vélahús við endann á því gamla er fyrir var, gerði það nteð aðstoð tólf ára gamals drengs, setti á það þak og smíðaði í það glugga, og gekk frá því að öllu leyti, nema hvað dyrakarm og hurð fékk ég sent að sunnan. Ég smíð- aði síðan frystiklefa í kjallara með góðri einangrun og setti utan á hann þýskt frostblásturskerfi. Síðan breytti ég herbergjaskipan á annarri hæð íbúðarhúss, setti upp ný þil og af- hólfaði nýtt klósett á þeirri hæð. Ég gerði við gamlan fiskhjall og reif svo að síðustu niður stórt fjárhús og hlöðu þar við, að ógleymdum hænsnakofa, er ég hróflaði upp og svo girðingu meðfrant bakkanum næst íbúðarhúsi, enda ekki vanþörf á því. Þetta kann allt að þykja mikið í borið. En gleym- um því ekki að ég hafði til þess næg- an tíma í samfellt tuttugu og fimm ár. En tíminn til veðurtöku var ekki aðeins þriðju hverja klukkustund. Einn þáttur hennar var rakastig lofts. Úti í mælahúsi var svokallaður votur mælir, um endakúlu hans var vafin grisja og þráður settur þar um, er svo lá niður í dós fulla af vatni. Mismun- ur á hitastigi þessa vota rnælis og hins þurra, er var við hlið hans, sagði til um rakastigið. En þegar vatnið fraus í dósinni, varð að klippa þráðinn frá og bera svo vatn á grisjukúluna sem næst milli þeirra stunda er lesið var af mæl- unum. Skrá þurfti í veðurbækur hita- stig mæla ásamt öðrum þáttum veður- fars og sjólag. Einnig hreinritaði ég allar veðurbækur eftir hver mánaða- mót. Snjólag varð að mæla og ef haf- ís var sjáanlegur, þá að senda veður- stofu í skeyti sern gleggst yfírlit um staðsetningu hans. Það gat þýtt ferðir uppá fjall. Allan sólarhringinn var opin neyðarbylgja á talstöð og reynt að hlusta eftir hvað þar fór fram. Talstöðvarsamband var við Siglu- fjörð. Oft heyrðist ekkert í þeim vegna veðurtruflana. Stundum gat ég komið veðurskeytum til skipa er sigldu framhjá og frá þeim komst það svo til Reykjavíkur. Eitt sinn heyrðist ekki í neinni stöð nema á Hornafirði, þótt ótrúlegt sé. Þaðan komst skeyti svo til veðurstofu." Kjarabarátta „Þegar ég kom að vitanum voru laun vitavarða byggð á hlunninda- kerfi, er var arfur frá bændasamfélag- inu. Þú fékkst frítt húsnæði, máttir hafa skepnur og túnblett til öflunar heys. Þú máttir róa til fiskjar, ef það var mögulegt, og þú fékkst fría flutn- inga, ef eitthvað var að flytja. A sein- ni árum smáþóknun fyrir viðhalds- vinnu, ef hennar var þörf. Eitthvað var farið að örla á smá peninga- greiðslu, er var áætluð vegna skóla- göngu barna. Aðstoðarmanneskja var ekki til í dæminu. Orlof var ekki til. Ég hafði því ekki verið lengi á Horni þegar ég fór af stað með að koma því í framkvæmd að vitaverðir stofnuðu félag. Ég mun fyrsti vita- vörðurinn, er hóf launabaráttu fyrir þá, er sáu um meira en ljósvitann ein- an. Árið 1966 samdi ég greinargerð um störf þeirra, vinnutíma og væntan- legar launakröfur. Sendi ég hana til vitavarða, BSRB, ráðuneytisstjóra samgöngumála og svo vitamálastjóra. Enginn óskaði eftir viðtali. Sendi ég aðra endurbætta; fékk þá aðeins svör frá þremur vitavörðum. Sumarið 1966 skellti ég mér suður. Vitamálastjóri gaf engan kost á viðræðum og skipaði mér að koma mér norður. Ekkert já- kvætt frá BSRB. Vitaskipið Árvakur lá við bryggju ferðbúið norður. Ég átti því lítinn kost annan en koma mér um borð. Sem betur fór varð veðurspáin það ljót að Guðni skipstjóri taldi ekki fært að leggja í hann. Fyrr urn daginn hafði ég hitt Indriða G. Þorsteinsson rit- stjóra Tímans og skýrt honum frá í hverju ég stæði og hversu brösulegt þetta væri. Urn kvöldið kom hann um borð í Árvakur og bað mig að koma til viðtals daginn eftir. í kjölfar þessa viðtals fóru málin heldur betur á hreyfingu og er ekki að orðlengja það að fyrr en varði gerðist það á einum klukkutíma að launin á Horni hækkuðu úr 60 þúsund krónum á ári í 660 þúsund! En við þetta var ekkert óeðlilegt. Við áttum sam- kvæmt lögum Starfsmannafélags rík-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Sjómannadagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.