Sjómannadagsblaðið

Árgangur

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1998, Blaðsíða 135

Sjómannadagsblaðið - 01.06.1998, Blaðsíða 135
SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 135 Andrés Andrésson, nú lögfrœðingur, nýkominn afsjó meðfisk sem hannfékk á handfœri. ekki. Ég held hann hafi aldrei skilið svarið. Ég get ekki skilið við þennan pistil án þess að minnast á hlutdeild konu minnar Soffíu Sigurjónsdóttur í þeim störfum sem unnin voru þarna. Hún var þarna til ársins 1970. Þá var ég nýbúinn að kaupa íbúð í Reykjavík og því bæði ákveðin í því að segja upp stöðu vitavarða og flytja suður. Þrátt fyrir að við værum gift hjón til 1987, þá æxlaðist dæmið þannig að ég sat sem vitavörður til ársloka 1985. En þessi kona var einstök að nær allri gerð. Allt sem hún gerði var til fyrir- myndar. Hún sá um heimilið, sá um nær allan viðurgerning við gesti, tók veður jafnt og ég og án hennar hefði ég ekki unnið nema brot af þeim verk- efnum sem ég annars innti af hönd- um. Henni var prúðmennskan í blóð borin, viðræðugóð, skipti varla skapi og hugulsöm gagnvart hverju því er með þurfti. Hún var ekta dama, gull af manneskju. Þar gat ég ekki á betra kosið.“ Bækur „Bækur hafa verið mitt lífshungur, ef ég get orðað það svo. Tólf ára gam- all flæktist ég á uppboð á reytum gamallar konu í Stykkishólmi. Upp- boðshaldarinn var hreppstjórinn Magnús Friðriksson frá Staðarfelli. Það þekktist ekki að drengir væru hlutgengir þar. Þarna voru tveir kass- ar fullir af bókum, m.a. Lestrarbók Þórarins Böðvarssonar, frumútgáfa af ljóðum Jónasar Hallgrímssonar og fleira gott, allt mjög vel farið. Þegar kassarnir voru boðnir upp, hrópaði ég í stráksskap mínum: Tvær krónur! Karlar þarna sögðu mér að halda kjafti og skömmuðu mig eins og hund. Magnús, er verið hafði vinur afa míns, Jóhanns í Öxney, greip fram í og sagði: Lofið Jóhanni litla að bjóða í. Hann borgar. Og ég fékk kassana. Fyrir bláfátækan dreng eins og mig er aldrei sá pening, voru tvær krónur auðævi. Og hversu stoltur var ég ekki þegar ég færði Magnúsi þetta á tilsettum tíma. Þá klappaði karlinn mér á kollinn. Þegar ég fór af vitanum átti ég orð- ið sextán þúsund bindi af úrvals bók- um, og hef ætíð síðan keypt bækur fyrir hvern eyri er ég átti umfram nauðþurftir. Og þótt ég hafi sjaldan meðtekið innihald bóka nema til að vera rétt viðræðuhæfur urn efni þeir- ra, þá eru mér ávallt minnisstæð orð Stefáns Zweigs, að gott (eða vandað) bókasafn væri betra en nokkur há- skóli. Ef nokkur leið er til þess þá sofna ég aldrei nema út frá bók. Þá vil ég minnast þess, sem ég er stoltastur af í öllurn mínum bókakaupum og tíu ára bóksölu í Lækjargötu, sem var að á einni viku eignaðist ég allar Biblíur er prentaðar hafa verið á íslensku, Guðbrand, Þorlák og Steinsbiblíu og áfram til dagsins í dag. Ég veit ekki til þess að nokkrum hafi tekist það á jafn skömmum tíma.“ Álagatrú storkað „Bátlaus var ekki hægt að búa þarna. En vegna sjógangs varð að draga hann upp á bakka þegar haust- aði. Það var oft streð fyrir einn rnann, en bátur var óhjákvæmilegur. Þetla er matarkista ef ntenn nenna að bjarga sér. Og ntiklir möguleikar á rekanum. Þarna er nógur fiskur, þetta tíu til tutt- ugu mínútna ferð frá landi, eftir að kominn er miður júlí. Fugl ótæmandi og egg úr Bjarginu. Timbur, kúlur og belgir með allri strandlengjunni. Að vísu mismunandi en ávallt töluvert. Til dæmis var óhemju timburreki árin 1965-1966 og þá náði ég í marga skipsfarma af úrvals timbri. Nær allt staurar, 9-12 metrar á lengd og allt að faðmur á breidd, jafnvel meira. Það gat oft verið basl að korna því í sjóinn, draga það heirn á bátnum og koma því svo upp á bakkann, ekki síst fyrir mann, sem gekk þó ekki heill til skóg- ar. Eins og síðar segir féll eitt sinn á mig húsveggur og þrern mánuðum eftir það slys fékk ég fyrst mátt í hægri fót, en fékk hann aldrei að fullu í þann vinstri. Það gat komið fyrir fyrstu árin á Hornbjargsvita, á göngu um víkurnar, að ég stakkst fyrirvara- laust á hausinn. Ég var líka hughreystur með því að álögur væru á staðnum og að eftir fimm ár kæmi eitthvað fyrir ábúand- ann. Auðvitað hefur margt kornið fyr- ir mig sem hægt væri að segja að væri afleiðing þessara álaga á staðnum. Eitt sinn í suddaveðri var ég að flækj-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140

x

Sjómannadagsblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.