Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1937, Side 49

Eimreiðin - 01.10.1937, Side 49
EIMREIÐIN MARÍA LEGST Á SÆNG 393 liiu til hennar. Hallfríður frá Vestari-Á kom inn, og heilsaði. Hún leit á Maríu. »Svo að þú ert að búa um þig! það gat ég gert, og til þess kom ég. Jæja! ég gaufa þá við eldinn fyrst um sinn«. Húsbóndinn leit kringum sig, hálfvandræðalega. Hallfríður ieit á klukkuna. »Hefur enginn komið hér síðan ég fór áðan? Nei, ekki Vaenti ég! Það gat átt sér stað, að karlinn minn kæmi hérna Vlð; hann fór að heiman fyrir stuttu«. ^Nei. Hann kom ekki og kemur ekki hér við — ekki hann. kór hann að heiman?« »Já, það gerði hann, þegar hann vissi um ástæðurnar úérna og var fljótur í heimanbúnaði. t*að vildi svo vel til, að við höfðum hest á skaflajárnum«. María tók undir: »Þú hefur beðið hann, Hallfríður. Þetta er þér líkt«. »Ónei! ekki hað ég hann; það lét ég ógert. En ég veit kver bað liann, það gerði hans innri maður; hans betri Riaður bað hann eða réttara sagt, skipaði honum. Svo að úann lét ekki sjá sig hér; nei, ég skil það; ekki haft skap lll þess«. Hún brosti til Maríu. »Ivarlarnir okkar eru að, eru að burðast við að .vera í samskonar skapi sem áin hérna Var i, þegar hún braut af sér brúna og ruddi sér nýjan far- Veg- Það er sumra keppikefli að hafa á sér öfugsnúð. En húttaðu nú, María mín, þér er víst mál á hvíld, eða lítils- háttar næði, meir en mál á ró og næði«. Hún leit á klukk- l,Ra. »Hún er þá þrjú. Eyjólfur fór af stað, þegar klukkan Var úvö, tveggja tima ferð héðan að Tungu, þegar liðugt er 1 iðið, og eina klukkustund verður Björg að húa sig, eða hálfa, eflir þyj sem £ stendur. Svo er þriggja eða fjögurra klukku- l‘ma ferð hingað í myrkrinu. Það er klyfjagangur. Hingað aíffu þau að vera komin klukkan níu, eða tíu í seinasta lagi. Hesturinn okkar er ratvís. En dimt er nú uppi yfir, og Verður þreifandi í kveld til jarðarinnar. En svo getur birt í lofti °g gert stjörnuskin og norðurljós. Guði er hægt um vik að láta birta í lofli á jólanóltina, svo að sú stjarna skíni, Sem björtust er þeirra allra, jólastjarnan sjálf. Og liáttaðu 1111 úlessuð og hvíldu þig«.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.