Eimreiðin - 01.10.1937, Síða 64

408
OGMUNDUR FIÐLA
eimreiðin
hann fyrir bitbein. En þegar honum óx fiskur um hrygg.
þá fór hann um borð í franska skonnortu og keypti sér hljóö-
færi af kokkinum. Fólkið spurði hvern fjandann sjálfan
hann ætlaði að gera við þetta hljóðfæri. Ég ætla að spiln,
svaraði Ögmundur. Hann hafði altaf borið mikla lotningu
fyrir tónlistinni, þótt hann þekti hana Htið, nema úr sínum
eigin barmi.
— Keyptu þér heldur harmoniku, sagði fólkið. Það er ekk-
ert gaman að pípinu í þessum bansettum strengjatólum.
Nei. Hann sat fastur við sinn keip, en fyrir Iiragðið var hann
kallaður Ögmundur fiðla, og menn hlógu alveg ósjálfrátt,
þegar þeir hevrðu nafnið. Hann fór dult með kunnáttu
sína, en sat löngum úti í fjárhúskofanum eða skemmunni,
og börnin stóðu á hleri og hvísluðu forvitin hvert að öðru:
Nú er hann að spila á fiðluna! Hann lærði það hjá Franz-
manninum!
Og dagarnir liðu, æfin leið. Einn góðan veðurdag klæddist
Ögmundur gamli í beztu flíkurnar og bað um nesti í mal-
inn. Hann ætlaði að heimsækja leiksystur sina eftir langar
fjarvistir, en hann lét þess ekki getið við nokkurn mann,
að hún ein átti að hlusta á hann spila. Hann hafði æft sig
með þetta takmark fyrir augum í öll þessi ár. Það hafði ver-
ið hans hjartfólgnasti draumur.
Öræfin laugast í sólskininu, og Ögmundur g'amli fer sér
hægt, því hann vill njóta ferðarinnar sem hezt. Hann horfir
á mjallhvíta jöklana eins og helga opinberun og þræðir slitr-
ótta götuslóðann af meðfæddri ratvísi. Rjúpan flýgur kurr-
andi upp úr bleiku laufinu, flýgur nokkra faðma og sezt
síðan aftur, því hún hræðist ekki þennan gamla ferðalang,
heldur finnur skyldleika sinn með honum.
Hann hefur þráð þennan dag í mörg ár, og hugurinn fyll-
ist barnslegri gleði. Honum finst að Magga bíði hans 1
flæðarmálinu, og hann er eins og stóri bróðir, sem keniur
úr fjarlægu héraði og kann að spila. Já, stóri bróðir er meira
að segja í sparifötunum sínum!
Dagurinn líður og sólin gengur til viðar, en dumbrauðir
skýhnoðrar svífa yfir jökulhungunum, unz bládimt haust-
húmið tekur völdin og stjörnurnar kvikna á himinhvolfinu.