Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1937, Page 74

Eimreiðin - 01.10.1937, Page 74
418 NONNI ÁTTRÆÐUR eimreiðin allar hver af annari til þess að „skoða barnið!“ Ivveður svo ramt að þessu, að Sveini þvkir nóg um, segir hann að þctta sé „vanaleg, en sér öldungis óskiljanleg fýsn margs kven- fólks!!“ Sex dögum síðar er sveinninn vatni ausinn og nefnd- ur Jón Stefán í höfuð Jóns, föður frú Sigríðar og Stefáns bróður Sveins. Þau systkin Nonna voru hin mannvænleg- ustu og vel gefin bæði til munns og handa. Voru þau öll hin ágætustu börn, enda yndi og eftirlæti foreldra sinna. Eins og að líkum ræður, minnist Sveinn oft barna sinna. Verðui' honum einkum tíðrætt um Manna og skrifar sérstaklega hlý- lega um hann. Bar hann nafn drengs, sem þau hjón höfðu mist á unga aldri. Unni hann dreng þessum mjög, enda þótti hann framiirskarandi efnilegur. Frásögn Sveins um and- lát barns þessa er svo hrífandi og lýsir harmi hans svo á- takanlega, að hún er þess verð að koma fyrir almennings- sjónir. Auk þess eru ættarmótin svo skýr, að betra veröm' ekki á kosið. Honum farast orð á þessa leið: „Undir morgun tók málið að þverra, en þó þekti hann mig vel, unz hann eftii' stundarkorn sloknaði sem Ijós í fangi mér. Misti ég þannig mina sætustu von og alla gleði héðan af, því Ármann var það kærasta og elskulegasta, sem ég átti í þessum heimi- Er mér missir hans það sár sem aldrei grær, sú und sem aldrei hættir að blæða í þessu lífi. — Ó það elskulega barn, sein aldrei hafði sýnt mér óhlýðni í minsta atviki, en var fram- úrskarandi elskur að mér, og sein aldrei hugsaði uin annað meira en að gera mér eitthvað til gleði og ánægju. Hann var frábær og fjörugur, hljóp 40 vikna gamall, vel greindui' og eftir geði mínu í öllu.“ — Aðeins örfáum dögum síðar missa jjau hjón Sigríði dóttur sína. Má fara nærri um þa® hvílíkur harmur var kveðinn að foreldrunum, enda segn' Sveinn að þetta sé nýtt sár, sem ekki fái gróið. Þykir honiiin örlögin taka sig fullhörðum tökum. —• Á uppvaxtaráruni sínum dvaldi Nonni lönguni að Espihóli. Það var dvalai'- staður við hans skap, þvi þar naut hann sveitasælunnar 1 ríkum mæli og umfram alt þess frjálsræðis, sem honum var fyrir ðllu. Þarna opnuðust augu hans fyrir hinni íslenzku náttúrufegurð, sem síðar varð svo veigamikill þáttur í öll- um ritum hans. Enda þótt Nonni sé ekki orðinn ganialk
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.