Eimreiðin


Eimreiðin - 01.10.1937, Side 92

Eimreiðin - 01.10.1937, Side 92
436 ÖRÆFAGÖNGUFÖRIN 1908 eimbeiðin una, sem er ein af þeim þrem torfkirkjum, sem eftir eru kér á landi. Héldum við svo fram fjörðinn, fórum beint og hirt- um ekki um almannaleiðir. Eyjafjarðará óðum við undan Nesi, en nú urðum við að fara úr buxunum. Gengum við svo hálfstrípaðir langa leið fram bakkana, yfir holt og mýrar, og býst ég við að fólkinu, sem til okkar sá frá bæjunum, hafi þótt þetta alleinkennilegir ferðalangar. Að Tjörnum, hinu gamla höfðingjasetri, fremsta bænum austanmegin árinnar, náðum við kl. 5. Ferðalagið þessa tvo dagparta skoðuðum við sem undirbúning eða þjálfun undir hina eiginlegu öræfagöngu. Um kvöldið kom svo Guðmundur Ólafsson ríðandi með tvo hesta í taumi undir tjaldi og öðr- um farangri, og hafði hann eigi lagt af stað fyr en þá um morguninn. Frá Tjörnum hófst öræfagangan kl. 7 að morgni 31. júlí- Gengum við inn hjá Úlfá og' höfðum tal af Kristni Jónssyni bónda þar, sem i fjallgöngum 1898 viltist á fjöllunum fram af Eyjafirði og kom loks niður í Hreppa eftir átta daga, næi' dauða en lífi, mjög kalinn á fótum og máttfarinn, enda var hann nestislaus og klæðlítill. Fjallið var bratt uppgöngu með svo nefndu Hafrárgili. þó eigi sé það hátt. Fjallsbrúninni náðum AÚð kl. 10. Áðum vi(5 þar í fyrsta skifti hjá snjófönn undir allstórri klettaborg- Hituðum við kaffi og skoðuðum í nestispokana, því varla var það meira. Lystin var enn ekki vakin. Veður var ágætt, heiðskírt og bjart, og reyndum við að njóta útsýnisins senr bezt þarna úr fjallsbrúninni norður yfir Eyjafjarðardalinn, sem blasti svo vel við. Gaf þar að líta grösugar engjar og sleg- in tún og þétt settar bæjaraðir báðumegin árinnar, sem lið- aðist rólega norðureftir, en hrikaleg fjöll til beggja hliða. Var nú eigi til setunnar boðið. Gengum við því upp og áfram yfh' brúnina. Á fáum augnablikum hvarf okkur hin fagra sýn til norðurs yfir Eyjafjörðinn, en önnur ný blasti við. í fyrstu var hún eigi fögur eða tilkomumikil, stórir ásar, hæðir og melöld- ur og eintóm auðn. Vegurinn yfir Vatnahjalla, sem var fjöl- farinn með stórar lestir fyr á öldum, en nú hafði ekki verið farinn um marga tugi ára, var ennþá nokkurnveginn greini- legur. Yfir grófir og gilskorninga hafa gömlu mennirnir, for-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.