Eimreiðin - 01.10.1937, Síða 114

458
RITSJÁ
ElJinEIÐlN
HNTTBJÖRG. — Ljóð og Ijóðaþýðingar eftir Pál V. G. Kolka. R'íl'
1936 (H.f. Mímir). — Það hefur dregist úr hömlu að minnast Jiessarar
bókar, og á hún l>að ]>ó ekki skilið, að henni sé gleymt.
Það er oft svo, að þeir, sem byrja ekki neitt að ráði að fást við ljóða-
gerð fyr en á fullorðinsárum, taka skáldskapinn fastari tökum en hinir.
Ljóðin verða vel kveðin og hugsuð, en ekki eins létt og lipur. Kvæði
Kolka eru hugsuð, en ]>au eru líka létt. Rim og hrynjandi er í sunium
kvæðunum leikandi létt, eins og t. d. „Times Square", „Haustkvöld a
Hópinu“ og „Skáldahvöt". Hið siðastnefnda er snjalt kvæði, er sýnir að
höf. skilur hvað skáldskapur er, og hverjar kröfur eru gerðar og gera
verður til þeirra, er taka að sér störf og hlutverk skálda i einhverri mvnd.
Hefði ég gjarnan viljað taka hér upp úr því 2—3 erindi, en rúmið leyfn
það ekki.
Kvæði Kolka læknis eru umræður um alþjóðar- og aljarðarmál, nu-
tíðar, fortíðar og framtíðar, rökstudd og hugsuð ádeila („New i °rK »
„Þórólfur smjör“ o. fl.), lýsingar og gamansamar frásagnir. Þar er ekkert
meiningarlaust orðagjálfur eða flysjungshjal, ekkert vol eða væmni. Orða-
val er fjölskrúðugt og þróttmikið, og minna sum kvæðin að þvi leyli <
Einar Benediktsson (Dvergliamrar, Smiðurinn, Hnithjörg), en kveðandm
cr jafnframt svo létt og hrynjandi hljómfögur, að maður les ]>au mcð
ánægju og hættir ógjarnan fyr en lokið er. Skáldleg tilþrif eru í kva'ð-
unum „Haustkvöld á Hópinu“ og „Hnitbjörg". „Húnabygð" er snjalt og
liðlega lcveðið liéraðslof; „Fjalladalurinn" hugnæmt og þýtt kvæði og
„Martröð" og fleiri af kvæðunum ágæt lýsing. Agæt kvæði eru einnig
„Smiðurinn" og „Dverghamrar".
En Kolka getur líka gert að gamni sinu. Það sýna kVæðin „Ferðasaga
og „KarIagrobb“, þótt einnig þar finnist undiralda alvöru hins athugul®
vitmanns.
Þýðingar Kolka eru liðlegar og sumar ágætar. En hann velur sér erfið
kvæði til að þýða. Eg hef borið sumar af þýðingunum saman við frum-
kvæðin og get ekki annað en dáðst að þvi, live vel hann hefur náð kveð-
andi þeirra og hugarblæ, samliliða því að fylgja alveg efninu og i,u:l
kvæðin í fallegan islenzkan liúning. Sem dæmi vil ég nefna „Annabel
Lee“, eftir Poe, sem fleiri íslenzk skáld hafa þýtt, en varla nokkurt
betur en Páll, „Horfin æska“ eftir Byron og „Óður til vestanvindarins
eftir Shelley.
Páll Kolka liefur með þessari fyrstu bók sinni unnið sér veglegt sæti
meðal góðskálda þjóðarinnar, og vonandi verður þess ekki langt að bíða,
að Jjóðvinir fái næstu jólagjöfina frá honum. //•
Jakob Thorarensen: SÆLD OG SYNDIR. Sögur. Heijkjavík 1937-
í Eimreiðinni 1925 birtist sögukorn eftir óþektan höfund, sem nefndi
sig Jón jöklara. Sagan hét Helfró og fanst ýmsum sem ]>eir könnuðust
við stilbragð og orðaval eins af kunnustu Ijóðskáldunum, ]>ótt ekki vær
vitað, að liann fengist við smásagnagerð. Árið eftir kom i Eimreiðinni