Eimreiðin - 01.07.1940, Qupperneq 34

EIMREIÐIN
Draumar.
Eftir Sigurjón Friðjónsson■
Alþekt er sú kenning dr. Helga Péturss, að sumir draum-
ar séu noldíurskonar útvarp — og að því er virðist einkum
sjónvarp — i'rá öðrum hnöttum; nokkurskonar íleiðsla eða
innblástur þaðan í mannlega meðvitund. Frá mínu sjónar-
miði, og líklega flestra manna, liggur það í hlutarins eðli, að
enda þótt líkur megi til þess telja, að til séu lifandi verur víð-
ar en á okkar jörð, þá verði það þó ekki sannað með nútíma-
vísindum og muni því vera þarna um trú, en ekki vissu að
ræða. En óeðlileg hugsun er það ekki, að jafn vandað verk-
færi og mannsheilinn er í eðli sínu, geti verið hvorttveggja í
senn, útvarpstæki og viðtökutæki hugmynda, hugsana og jafn-
vel tilfinninga, um meiri fjarlægðir rúms og tima en auga og
eyra ná til. í þá átt hendir það t. d., að likar uppgötvanir verða
stundum til samtímis hjá mönnum, án vísvitandi samverkn-
aðar. Stundum fara allvíðtækar andlegar hreyfingar yfir lönd,
eftir óljósum vegum. Þá er það og til, að menn þykjast fá hug-
hoð og jafnvel sýnir um það, sem annarstaðar er að gerast og
jafnvel það, sem ekki er komið fram. Og alment er það, að
mönnum finst sig dreyma fyrir óorðnum atburðum. Þetta
mun flestum þykja mjög erfitt að samrýma við efnishyggj11'
kenningar nútímans. En ómögulegt þarf það ekki að vera.
Ég er einn af þeim mönnum, sem dreymir oft einkennilega
drauma, og ætla ég nú að segja nokkra þeirra. Ég byrja á
draumi, sem mig dreymdi í Reykjavík sumarið 1918, af því að
hann bendir mjög á „hugskeyti“. Þetta sumar var unnið að
sambandslögum íslands og Danmerkur, svo sem kunnugt er.
Koma dönsku erindrekanna frestaðist meira en búist var við
í fyrstu og svo, að til orða kom að fresta alþingi um hríð. Með-
an á því stóð dreymdi mig, að til mín kom maður, sem eg
ekki þekti, og sagði mér, að Danir ætluðu að leggja af stað D'a
Kaupmannahöfn ákveðinn, tilnefndan dag. Svo leið og beið,
og það kom á daginn, að dönsku erindrekarnir höfðu elcki