Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1942, Side 93

Eimreiðin - 01.07.1942, Side 93
EiMREIÐIN ÓSÝNILEG ÁHRIFAÖFL 269 ef Þeir aðeins vilja trúa. Haltir geta gengið, veikir orðið heil- fjl'igðir, sorgbitnir fyllzt fögn- uði, hreystin sigrast á sjúk- dómuni — allt þetta getur 0l'ðið, af því orka vor er ná- leSa takmarkaláus, ef trúna skortir ekki á viðleitni vora °g ef vér temjum vorn eigin hll« áður en vér reynum að órottna yfir annarra hugum. í-eiðin til þessara ókunnu heiina er löng og torsótt. ”°rninn þekkir eigi veginn ^angað og valsaugað sér hann ekki! hin drembnu rándýr Sanga hann eigi, ekkert ljón lei' hann.“ Enginn maður hef- Ul' komizt hann, hversu gáfað- Ur sem hann var, nema undir l nandleiðslu ósýnilegra áhrifa guðdómsins. G«Ö og keisarinn. ”^*.jaldið keisaranum það, scm keisarans er og guði það, Sein guðs er“. Þá inunt þú ■'afnan geta mætt öllum erfið- k‘ikum með andlégu jafnvægi °g þreki. Enginn viti borinn U'aður getur neitað því, að til Se ttuð, og nægar sannanir eru !'Vrir þvi, að höfðingi myrkra- 'aldaiina sé til og láti æði oft tU sín tajca. h ræðin um dáleiðslu og ijarhrif eru heimspeki um ^að, hvernig hugur verkar á hug og að hugurinn er sterk- asta aflið i heimi. Allt, sem fyrir augu vor ber, er aðeins hugur í formi eða efni: vitn- isburður um ósýnilegan hug, skapandi mátt og áhrifavöld, sem er almáttugur guð. Völvan. Ég er ekki spíritisti í þess orðs venjulegu merkingu. En ég hef hvað eftir annað fengið sannanir um ósýnilég öfl að starfi gegnum fólk í dásvefni eða leiðslu. Slík fyrirbrigði hef ég bæði séð og reynt, í viö- urvist annarra, og mig hefur stuudum svimað af að skyggn- ast um ómælisvíddir manns- hugans og af að kynnast dá- semdum hans. Eitt sinn tór ég ásamt nafnfrægum dómara á fund mikilhæfrar og vandaðr- ar konu, sem er gædd miðils- gáfum. Hún gat ekki vitað neitt um okkur, því við leyud- um nöfnum okkar fyrir henni og vorum dulbúnir. Eigi að síður rakti hún óbeðin ævi- feril minn, lýsti starfi mínu, námi, heimili, ritstörfum, ætt- ingjum og einnig nokkrum einkaatriðum úr lífi minu og kvnnum mínum af vissum mönnum, sem ég þekkti. Einn- ig lýsti hún framtíð minni, nefndi ýms atriði, sem nú eru komin fram og undirvitund
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.