Eimreiðin - 01.10.1945, Side 68

EIMREIÐIN
Úr garði margra grasa.
LjócS og stökur eflir Grétar Fells.
I GRASGARÐINUM.
Sjálfsagt má að mörgu hérna finna. —
En málsbót nokkra ég að vísu tel,
að fá eru strá í garði grasa minna,
sem gleypa má. Þau þurfa að tyggjast vel!
BREKKAN.
Á Brekku voru hjónin lieldur
háskalega sundurleit.
Hann við eina fjöl ei felldur,
fremur kaldur, — hún var eldur,
hann úr kaupstað, hún úr sveit!
Hann var borgarbúi réttur,
bókamaður, unni list.
Hann var eins og liella sléttur,
hún sem úfinn brunaklettur, —
veðrabrigða rúnum rist!
Bónda sinn hún brennheitt kyssti.
I blíðu sinni var hún heit.
Allt liún taumhakl á sér missti,
ef að hana reiðin gisti, —
þá hún reif og barði og beit!
Þar sem heppnast það ei mengi,
þó að brosi vonin ung,
að láta hjartans hörpustrengi
hljóma saman, verður lengi
hjónabandsins brekka þung!