Eimreiðin - 01.07.1947, Qupperneq 18

170
ÆVINTÝRIÐ UM INDLAND
EIMREIÐIN
liafi verið lióglátir og jafnvel feimnir, er þeir fluttu erindi sitt,
eftir allt, sem á undan var gengið til þess að reka Breta og brezk
álirif af liöndum sér í Indlandi. En livað sem satt kann að vera
í því, þá er svo mikið víst, að mikill var fögnuður Indverja yfir
þessum úrslitum og sennilega engu minni heiina í Bretlandi sjálfu.
Mikið var um dýrðir í Dellii þetta kvöld. Allsstaðar blakti
liinn nýi, þríliti fáni Indlands. Gult, livítt og grœnt e;u litir
Mountbatten-hjónin aka um göturnar i Delhi, a8 lokinni krýningarathöfniw**•
hans, í sömu hlutföllum og litirnir í fána Frakklands. Allar götur
voru upp lýstar. Jafnvel í liverfum paríanna, eða „hinna óhreinU ?
logaði á kertum og olíulömpum í liúsum, þar sem aldrei hafði
áður sézt ljós. Stjórnin vildi, að allir nytu birtu og gleði á sjálfa*1
fullveldisdaginn. Pólitískir fangar voru látnir lausir. Dauða-
dómum var breytt í lífstíðar fangelsi, og stjórnin lét loka ölluiu
sláturhúsum og skipaði svo fyrir, að engin dýr skyldu aflífuð,
meðan hátíðin stœði yfir.
Morguninn eftir liöfðu um hálf milljón manna safnazt saniaU
á grænu flötunum og í görðunum fyrir utan stjórnarbyggingarnar
í Nýju-Delhi. Hinn nýi landstjóri, kona hans og dóttir óku í op11'
um vagni með sex hestum fyrir, um götur horgarinnar, og aHs'
staðar var þeim fagnað af glöðum mannfjöldanum — og það er
í frásögn fært, að sama fagnaðarópinu og áður var aðeins lostið