Tímarit lögfræðinga - 01.06.1961, Blaðsíða 8

lögum nr. 38, 16/11 1907, sbr. reglug. 107, 27/8 1908.
Áhugi á slíkum skóla var þó stöðugt vakandi, en oftast
tengd hugmyndinni um háskóla eða þjóðskóla, sem stöð-
ugt lifði undir niðri með þjóðinni.
Árið 1881 bar Benedikt Sveinsson sýslumaður fram
frumvarp um háskóla, en það varð ekki útrætt. Á næsta
þingi har hann fram sams konar frumvarp. Þar var
þó nafn skólans Landsskóli. Brejdingin varð gerð til að
afla málinu fylgis á þinginu og gera það aðgengilegra
fyrir ríkisstjórnina. Frumvarpið var samþykkt, en því
var neitað staðfestingar. Enn kom frumvarpið fram á
Álþingi 1885, en var fellt. í þess stað kom frumvarp
um lagaskóla, sem var samþykkt, en var synjað stað-
festingar. Á Alþingi 1891 kom málið enn fram, en var
fellt. Hins vegar var frumvarp um háskóla samþykkt
á Alþingi 1893, en synjað staðfestingar. Þótt frumvörp
þau, er að framan greinir væru nefnd frumvörp um
stofnun háskóla, mun þó naumast hafa verið um annað
að ræða, en sameining embættismannaskólanna, er fyrir
voru, að kennslu i lögfræði viðbættri. Loks fór þó svo,
að á Alþingi 1903 var samþykkt frumvarp um lagaskóla,
og var það staðfest sem lög nr. 3, 4/3 1904, en síðar
nokkuð breytl og ný lög nr. 38, 16/11 1907 staðfest. Sam-
kvæmt þeim tók Lagaskólinn til starfa eins og fyrr var
sagt. Þessi lausn þótti þó ekki viðhlítandi og á Alþingi
1907 var þvi samþvkkt þingsálvktunartillaga í neðri deild
þess efnis að skora á landsstjórnina að endurskoða lögin
um lagaskóla, læknaslcóla og prestaskóla og semja frum-
varp um stofnun háskóla, er lagt yrði fyrir Alþingi
1909. Samkvæmt þessu fól ráðherra, sem þá var Hannes
Hafstein, forstöðumönnum embættismannaskólanna að
semja frumvarp um stofnun háskóla. Þessir menn voru:
Jón Helgason, síðar biskup, forstöðumaður prestaskól-
ans, Guðmundur Björnsson landlæknir, forstöðumaður
læknaskólans og Lárus H. Bjarnason síðar hæstaréttar-
dómari, forstöðumaður lagaskólans. Þeir sömdu frum-
54
Tímaril lögfrœðinga