Tímarit lögfræðinga - 01.06.1961, Side 34

Jónsson, lögsagnari og sýslumaður í Múlasýslu, Benedikt
Þorsteinsson lögmaður og sýslumaður í Þingeyjarsýslu,
•Tóhann Christoffer Lauritzsen Gottrup, sýslumaður í
Húnavatnssýslu, Hailgrimur Jónsson Thorlacius, sýsiu-
maður í syðra hluta Múlasýslu, Jón Jónsson, sýslumað-
ur í Vaðlaþingi, Sigurður Vigfússon (Islandströll), sýslu-
maður í Dalasýslu, Nikulás Magnússon sýslumaður í
Rangárþingi, Bjarni Halldórsson sýslumaður i Húnavatns-
sýslu, Magnús Gíslason amtmaður (fjTstur Islendinga),
Einar Magnússon, sýslumaður í Strandasýslu, Guðmund-
ur Sigurðsson, landsþingsskrifari og sýslumaður í Snæ-
fellsnessýslu, Erlendur Ölafsson sýslumaður í ísafjarðar-
sýslu, Brynjólfur Sigurðsson sýslumaður í Árnessýslu,
Skúli Magnússon landfógeti og sýslumaður í Skaftafells-
sýslu og Skagafjarðarsýslu, Jón Benediktsson sýslumað-
ur í Þingeyjarsýslu.
Þessir menn hafa þó með vissu ekki fengið hin lög-
fræðilegu embætti sin vegna laganáms við Hafnarhá-
skóla, þótt það kunni einhverju að hafa skipt, enda var
Jónsbók þá og lengi síðan grundvöllur lagaþekkingai- og
lögfræði hér á landi, svo og reynsla i starfi. En embætta-
veitingum réðu þá og löngum ýmis önnur sjónarmið en
tillit til þekkingar og hæfni umsækjenda.
Hafnarháskóli var á þessu tímabili mjög ófrjó stofn-
un og að því er lögfræði snerti, litilmótlegur. Réttarfar
í ríkinu var og með endemum, enda var framkvæmd
þess á héraðsdómstigum helzt í höndum þjóna og
ökumanna, nýriks aðals. Sunnar í álfunni — ekki sízt
í Frakklandi — voru hins vegar öfl að verki, er síðar
ollu straumhvörfum bæði í andlegum og veraldlegum
málum. Að svo stöddu var þó aðeins um uppsiglingu
hins svonefnda upplýsta einveldis að ræða. Þessi hreyf-
ing barst til Danmerkur og hlaut að gera vart við sig
í huga þeirra, sem töldu háskólanám skipta máli. Oft er
það tilviljun, sem leysir úr læðingi öfl, sem fjötruð eru,
og hér var tilviljunin bruninn mikli í Kaupmannahöfn
80
Tímarit lögfræðinga