Tímarit lögfræðinga - 01.06.1961, Blaðsíða 67

sér fvrir iiendur að ganga frá liinni almennu mannrétt-
indavfirlýsingu, Tlie Universal Declaration of Human
Rights. Þessi yfirlýsing er, svo sem kunnugt er, mjög
mikilsverð. Ætlunin er, að gerður verði bindandi alþjóða-
samningur, mannréttindaskrá, og einliver stofnun eða
dómstóll settur á laggirnar, til þess að tryggja þa'\ að
staðið verði við skuldbindingar mannréttindaskrárinnar.
Það mál á þó enn langt í land, og eklti er sýnilegt, að
það nái fram að ganga í náinni framtið, eins og mál-
um er nú háttað i heiminum. Af þessari ástæðu ákváðu
rikin, sem eru aðilar að Evrópuráðinu, að stíga fyrstu
skrefin að því marki að trvggja sameiginlega raunhæfa
vernd nokkurra þeirra réttinda, sem greind eru i mann-
réttindavfirlýsingunni. Var gerður samningur í Róm 4.
nóvember 1950 og viðbótarsamningur í París 20. marz
1952, Mannréttindasáttmáli Evrópu, um verndun mann-
réttinda og mannfrelsis. Island gerðist þátttakandi í Ev-
rópuráðinu samkvæmt heimild í þingsályktun 7. febrú-
ar 1950, og var aðildarskjal íslands afhent 7. marz s. á.
Fullgildingarskjal Islands um mannréttindastáttmálann
var afhent í aðalskrifstofu Evrópuráðsins hinn 29. júní
1953.. 1 honum eru viðurkennd ]iau frumréttindi manna,
sem tíðkast með lýðfrjálsum þjóðum, og eru þau í fyllsta
samræmi við réttarmeðvitund og löggjöf Islendinga. Frið-
jón Skarphéðinsson hefur í ágætri grein, sem birtist í
Tímariti lögfræðinga (2. hefti 1958), gert grein fvrir,
hver mannréttindi það eru, sem aðildarríkin hafa skuld-
bundið sig til að tryggja hverjum þeim, sem dvelst inn-
an marka þeirra. I sömu grein er einnig skýrt frá hlut-
verki og störfum Mannréttindanefndar Evrópu, en það
er önnur sú stofnun, sem leitast skal við að trvggja, að
staðið sé við skuldbindingar þær, sem aðildarrikin liafa
tekizt á hendur með sáttmálanum. Hin stofnunin er
Mannréttindadómstóll Evrópu.
Tímarit lögfræðinga
113