Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Side 3

TIMARIT LOGFRÆÐINGA
2. hefti 1972
PdíÍ SiigurÉiSoii U
œkrur:
ÖRORKUMÖT
Eg vil byrja á því að þakka stjórn Lögfræðingafélags
Islands fyrir boð um að koma hér i kvöld og flytja stutt
inngangserindi um örorkumöt og fá síðan tækifæri til að
ræða við félagsmenn um efni þeirra erinda, sem hér verða
flutt, og e. t. v. svara einhverjum fyrirspumum, sem fram
koma.
Strax í byrjun er eðlilegt að fram sé tekið, að þegar
ég ræði um örorkumöt, þá er þar aðallega um að ræða
tvenns konar örorkumöt, vegna þess að um árabil hafa
hjá opinherum aðilum, þ. e. Tryggingastofnun ríkisins,
viðgengizt tvenns konar örorkumöt, annars vegar örorku-
möt lífeyristi’yggingar, hins vegar örorkumöt slysatrygg-
ingar.
Þessi örorkumöt eru í eðli sínu mjög ólík, og byggist
eðlismunur þeirra að nokkru á lagaákvæðum. Örorkumöt
vegna einkatrygginga, scm eru nær eingöngu hér á landi
slysatryggingar, og örorkumöt slysatryggingar Trygginga-
stofnunar ríkisins hafa ávallt verið mjög lík í megin-
atriðum.
1. Örorkumat lífeyristryggingar.
I fyrstu heildarlöggjöf um alþýðutryggingar, sem sett
voru 1. febrúar 1936, sagði svo um örorkumat hfeyris-
tryggingar: