Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Síða 9

varð lítil breyting á slysatryggingabálki laganna, og svo
var einnig um breytingar á árunum 1951 og 195,),
Við heildarendurskoðun laganna 1956 voru gerðar all-
mildar breytingar á slysatryggingarákvæðum og aftur á
árinu 1967 og á árinu 1971. Allar breytingar, sem gerðar
hafa verið á þessum tíma, liafa verið til að auka rétt bóta-
þeganna að einhverju leyti og gera trygginguna víðtæk-
ari. Þannig var t. d. um siðustu breytingu, sem heimilaði
öllum húsmæðrum að vera þátttakendur í tryggingunni,
ef óskað er eftir því.
I núgildandi lögum er ákvæði um, að bætur skuli greiða
vegna slysa, þegar örorka er metin 15% eða meira. Hins
vegar eru hvergi ákvæði i þessum lögum eða neinum
öðrum lögum, sem ég veit um, eða reglum, hvernig mat-
inu skuli háttað, — hvaða sjónarmið skuli lögð til grund-
vallar matinu. Þetta cr að mínum dómi atliyglisvert og
benti ég á þetta í grein, er ég ritaði fyrir mörgum árum,
eða 1961, og birtist með Heilbrigðisskýrslum.
Við athugun á málsmeðferð kemur fram, að við Trygg-
ingastofnun ríkisins hefur við slysaörorkumat frá fyrstu
tíð stofnunarinnar verið aðallega tekið tillit til sænskra
reglna. Tryggingayfirlæknir metur örorkiuia samkvæmt
lögum, og það er enginn annar aðili innan Trygginga-
stofnunarinnar, sem getur fjallað um matið, og enginn
aðili þar, sem iiægt cr að áfrýja matinu til.
Þær sænsku reglur um örorkumöt, sem hér hefur verið
stuðzt við, hafa verið settar fram í bókum .Tolm Nordins,
sem hefur skrifað meira um örorkumat heldur cn nokkur
annar maður á Norðurlöndum, svo að ég viti. Hann birti
fyrsta rit sitt 1921 og skýrði þá frá þeim reglum, sem þá
giltu í Svíþjóð um slysaörorkumat og' birti töflur um
mötin miðað við ákveðnar bæklanir.
Eftir því sem tímar liðu, breyttust þessar reglur i Sví-
þjóð, og það var i fyrstunni Kungliga försákringsrádet,
sem var æðsti dómstóll um örorkustig og skapaði þannig
Tímarit lögfræðinga
43