Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Side 42

Vk eo dór )3. oCíndatprópe
eááor em.
FRÁ MANNRÉTTINDANEFND
EVRÓPU
(í 2. hefti þessa rits 1968 eru birtar greinar eftir
þá Sigurgeir Sigurjónsson, hrl., og Þór Vilhjálmsson,
prófessor, um ofangreint efni o. fl. Er hér eins konar
framhald af þeim greinum, en þó á þrengra sviði).
Ákvæði NTII. kafla stjórnarskrárinnar miinu menn helst
liafa í huga, þegar mannréttindi eru rædd hér á landi.
Oft er og minnst á sáttmála Samcinuðu þjóðanna og Mann-
réltindayfirlýsingu þeirra. Sáttmálinn var samþykktur á
Alþingi með þingsályktunartillögu 25/6 1946 og birtur
með auglýsingu nr. 91 9/12 1946.J) Mannréttindayfirlýs-
ingin hefur liins vegar aldrei verið formlega birt hér, en
þó þýdd á íslenzku og fylgdi hún 2. hel'ti þessa rits 1968.2)
Hún hefur því ekkert hcint gildi liér, cn er að sjálfsögðu
bindandi fyrir islenzka ríkið i samræmi við sáttmálann.
Hún er nánast stcfnuyfirlýsing, er felur í sér tilmæli til
aðildaiiþjóðanna og, eins og segir í inngangi hennar, „birt
öllum þjóðum og ríkjum til fyrirmyndar". Nú er það
vitað, að aðildarríki Samcinuðu þjóðanna eru mjög sund-
urleit og húa við mjög misjafnar aðstæður, hæði land-
fræðilega, fjárhagslega og menningarlega. Það er því
lítil von til þess, að takast megi um sinn að framkvæma
hugmyndir mannréttindayfirlýsingarinnar alls staðar.
Þetta gcrðu og margir stjórnmála- og fræðimenn, einkum
i Evrópu, sér ljóst. Því var það, að Evrópuráðið lét þetta
til sín taka og var Mannréttindasáttmáli Evrópu undir-
ritaður i Róm 4. nóvember 1950 og skyldi hann fá gildi,
er 10 ríki hefðu fullgilt liann, cn það var 3. sept. 1953.
Forscti Islands undirritaði fullgildingarskjal 19/6 1953
sln-. auglýsingu 9/12 1954.3)
76
Tímarit lögfræðinga