Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Qupperneq 57

bátsins. Til tryggingar þessu síðastgreinda loforði aflientu
stefndu stefnanda tryggingarvíxil að fjárhæð kr.
100.000.00, en hann kemur ekki frekar við sögu.
Stefnandi gerði síðan út vélskipið Braga, þar hann, stefn-
andi, seldi það með afsali dags. 23. júlí 1966 til nýs aðila,
K. Af afsali þessu verður m. a. ráðið, að hinn nýi kaup-
andi, K, tók að sér að greiða, auk annarra áhvílandi skulda
á skipinu, hina umdeildu skuld við atvinnuaukningasjóð
ríkisins, sem hvíldi enn á III. veðrétti í skipinu, að fjár-
hæð kr. 100.000.00.
Rétt er að geta þess strax, að áður en mál þetta var dóm-
tekið í héraði, gaf skuldareigandi, þ. e. atvinnujöfnunar-
sjóður, upp hina umdeildu skuld að öllu leyti. Stefnandi
taldi sig hins vegar hafa orðið fyrir tjóni, þar sem umrætt
veð hefði enn hvílt á skipinu og stefndu ekki verið húnir
að aflýsa hinni umdeildu skuld, er hann seldi vélskipið til
K með afsali, dags. 23. júlí 1966. Af því hafi leitt, að hann,
stefnandi, liafi aðeins átt völ tveggja kosta við sölu á
skipinu. I fyrsta lagi þá leið, sem valin hafi verið, þ. e. að
láta veðið hvila áfram á skipinu og að kaupendur tækju
að sér greiðslu umræddrar skuldar. Af því hafi hins vegar
leitt, að stefnandi hafi fengið kr. 100.000.00 lægri greiðslu
fyrir skipið en verið liefði, ef stefndu hefðu staðið við
sanminginn frá 21. desember 1960. I öðru lagi hefði sú
leið verið fær fyrir stefnanda að greiða skuldina og fá
veðinu þar með aflýst og innheimta síðan hina greiddu
fjárhæð hjá stefndu i málinu. Báðar þessar leiðir hefðu
leitt til umkrafins tjóns fyrir stefnendur.
Stefndu héldu því hins vegar fram, að umrætt lán hefði
verið veitt til atvinnuaukningar samkvæmt fjárlögum
1958, eins og orðalag umdeilds skuldahréfs bæri með sér.
Ohætt væri að segja, að margir hefðu gengið út frá því,
þegar umrædd lán voru tekin, að eigi væri ætlun ríkis-
stjórnarinnar að endurkrcfja þau lán hjá lántökum. Skoð-
un stefndu hafi verið sú, að þeir yrðu aldrei látnir greiða
umrædda skuld, og svo hafi stefnandi einnig álitið, þegar
Timarit lögfræðinga
91