Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Síða 62

endur sjálfir eigi sildina, þar til hún hafi verið afhent
kaupendum.
Stefndi hafnaði því að liafa sýnt af sér bótaskylt atferli
við gerð sildarsöltunarsamningsins. Hin fyrri skoðun hins
erlenda kaupanda á fersksíldinni og ákvörðun saltskannnts
væri bindandi fyrir þá þannig, að þeir gætu ekki síðar borið
fyrir sig galla, sem rekja mætti til galla á fersksíldinni eða
rangs saltskammts. Á hinn bóginn hefði hinn erlendi kaup-
andi fellt sildina vegna þráa og súrleika, en slíkt sé að
vísu heimilt samkvæmt 8. gr. b.
Af hálfu Sildarútvegsnefndar var lýst yfir, að hún myndi
ckki höfða mál á hendur hinum erlenda kaupanda er-
lendis, þvi að hún áliti það mál vonlaust. Hins vegar taldi
hún sig reiðubiina til þess að standa við hlið stefnanda í
máli gegn hinum erlenda kaupanda, ef stefnandi vildi
sjálfur höfða mál gegn þeim og bera kostnað af þvi máli.
I niðurstöðu dómsins er það talið felast í lögum nr. 62/
1962 og reglugerð nr. 132 frá 23. júní 1952, að Síldarút-
vegsnefnd sé lögskipaður milligöngumaður (einkaútflutn-
ingsaðili) saltenda gagnvart erlendum kaupanda um sölu
hinnar umdeildu síldar. Lögum samkvæmt hafi því eigi
verið um kaup Sildariitvegsnefndar að ræða á umdeildri
sild né ábyrgð á hugsanlegum vanefndum hins erlenda
kaupanda að öðru leyti. Var þvi ekki fallizt á, að Síldar-
útvegsnefnd hafi með loforði eða á annan hátt ábyrgzt
stefnanda fullar efndir hins erlenda kaupanda á saltsild-
arsamningnum.
I niðurstöðu dómsins er næst að þvi vikið, að samkvæmt
8. gr. a saltsíldarsamningsins hafi hinn erlendi kaupandi
heimild til þess að samþykkja eða hafna tiltekinni sild til
verkunar og auk þess vissa skoðunar- og eftirlitsskyldu
meðan á verkun stendur. Samkvæmt þessu ákvæði hafi
umboðsmaður hins erlenda kaupanda viðurkennt hina um-
deildu fersksíld. Þrátt fvrir þessi ákvæði hafi hinum er-
lenda kaupanda samkvæmt 8. gr. b, eneu að síður verið
heimilt að hafna tunnum við síðari skoðun, en þó þvi að-
96
Tímarit lögfræðinga