Tímarit lögfræðinga - 01.06.1972, Qupperneq 70

26. NORRÆNA
LÖGFRÆÐINGAÞINGIÐ
Á þessu ári eru liðin 100 ár síðan fyrsta norræna lög-
fræðingaþingið kom saman í Kaupmannahöfn.
Rætur þinganna má að nokkru rekja til hins svo-
nefnda „Skandinavisma", sem ailmikið bar á fyrir og
um miðja 19. öld. Hann var hins vegar afsprengi róm-
antísku stefnunnar og reyndist lítt raunhæfur. Kom
þetta m. a. fram í afstöðu Norðmanna og Svía 1864, er
Danir áttu í höggi viö Austurríkismenn og Þjóðverja.
Engu að síður lifði þó hin skandinaviska hugsjón,
en fékk á sig raunhæfari blæ m. a. á sviði lögfræði.
Þýzk áhrif höfðu, eins og kunnugt er, mjög mótað
skandinaviskan rétt, beint og óbeint, um langan aldur,
og enn voru þau við líöi, þrátt fyrir allt. Árið 1860 var
haldið lögfræðingaþing 1 Beriín og mun fyrirmyndin
að Norrænu lögfræðingaþingunum sótt þangað. En for-
göngumönnum mun og hafa verið kunnugt um svipuð
þing í Bretlandi.
Frumkvöðull Norrænu þinganna var hinn sænski
greifi Erik Spare, landshöfðingi, en forgöngumenn voru
einnig A. F. Krieger, sem verið hafði ráðherra, formað-
ur í réttarfarsnefnd, stiptamtmaður hér á landi m. m.;
Johannes Nelleman, prófessor og ráðherra m. a. íslands-
mála o.fl. Af hálfu Norðmanna má einkum nefna T. H.
Aschehaug, prófessor. Þess rná að lokum geta, að Vil-
hjálmur Finsen, sem þá var dómari í Hæstarétti Dan-
merkur, var einn þeirra, er skrifuðu undir boðsbréfið
um þinghald, sem ákveðið var í Kaupmannahöfn eins
og áður segir.
Þingin voru síðan haldin þriðja hvert ár, til skiptis
í þátttökulöndunum, en féllu þó niður á meðan Norð-
104
Tímarit lögfræðinga