Tímarit lögfræðinga - 01.11.1983, Qupperneq 74

sína. Taldi hann ekki þörf á því vegna ákvæða 29. gr. 1. mgr. laga
nr. 57/1956 og 43. gr., sbr. 21. gr. laga nr. 74/1974.
Varnaraðili taldi þessar aðgerðir ekki standast lög, með því að bor-
ið hefði að afla dómsúrskurðar. Ritaði hann Sakadómi Reykjavíkur
bréf og krafðist þess að ákvörðun um hald yrði felld úr gildi. Nokkru
síðar gaf ríkissaksóknari út ákæru á hendur honum þar sem honum
var gefið að sök að hafa brotið gegn fyrrgreindum hegningarlaga-
ákvæðum og ákvæðum laga um prentrétt. Jafnframt var gerð krafa
um að ákærði sætti skv. 69. gr., 1. mgr., 1. tl. almennra hegningar-
laga upptöku á þeim eintökum Spegilsins, sem hald hafði verið lagt á.
Sakadómur Reykjavíkur tók fyrrgreinda kröfu til úrskurðar og taldi
að ekki væri unnt að „fallast á að fella beri haldlagninguna úr gildi
vegna ólögmætis".
Varnaraðili skaut nú þessum úrskurði til Hæstaréttar með kæru og
krafðist þess að honum yrði hrundið. Meiri hluti réttarins (tveir dóm-
arar af þremur) staðfesti úrskurð Sakadóms með svofelldum forsend-
um:
„Lögregla lagði hald á blöð þau sem hér er um að ræða eftir ósk
ríkissaksóknara, sem síðan hefur höfðað opinbert mál gegn varn-
araðila, m. a. til upptöku á blöðunum. Samkvæmt 43. gr. laga nr.
74/1974 skal hald leggja á muni sem ætla má að gerðir verði upp-
tækir, og er eigi gert ráð fyrir að til þess þurfi úrskurð dómara.
Eigi er að því er varðar prentað mál gerð um þetta nein undan-
tekning, og hún þykir heldur eigi verða leidd af 72. gr. stjórnar-
skrárinnar. Var ákæruvaldinu þannig heimilt að leggja hald á
blöðin án undangengins dómsúrskurðar, en varnaraðili átti þess
síðan kost að bera ákvörðunina undir sakadóm og kæra úrlausn
sakadóms til Hæstaréttar samkvæmt 1. tl. 172. gr. laga nr. 74/1974.
Svo sem áður greinir hefur mál til upptöku blaðanna þegar verið
höfðað, og verður í því máli leyst úr því, hvort krafa þessi verður
tekin til greina. Eru því eigi efni til þess að hnekkja ákvörðun
ákæruvaldsins um hald á blöðunum“.
Þriðji dómarinn komst að sömu niðurstöðu en rökstuddi hana á
annan hátt.
1 fyrsta lagi vekur athygli, að Hæstiréttur var aðeins skipaður þrem-
ur dómurum í málinu. Ég tel að ekki hafi fyrr verið borin undir Hæsta-
192