Tímarit lögfræðinga - 01.06.1988, Blaðsíða 37

inu frá því í maí 1984. Var því haldið fram, að verðmæti eigna
þeirra, sem ráðstafað var með samkomulaginu um skilnaðarkjör,
að frátalinni bifreið, sem skiptist að jöfnu, hafi verið eftirfarandi:
Hlutur B.
1. Fasteign (íbúðarhús) áætlað söluverð
Áhvílandi veðskuldir yfirteknar af B
Nettó andvirði fasteignar
2. Innbú — vátryggingarandvirði
Samtals hlutur B
Hlutur A.
1. Verðmæti vörulagers verslunarfyrirtækis Kr. 1.162.872,00
Fjárhæð skulda ásamt vöxtum og kostnaði -í- — 5.778.002,00
Samtals hlutur A Kr. 4.615.130,00
Af hálfu þrotabúsins var því haldið fram, með hliðsjón af ofan-
rituðu, að ef helmingaskiptareglu hefði verið beitt við skiptin,
hefði það átt að leiða til þess, að nettóhlutur hvors hjóna hefði
reiknast þannig:
Helmingur af hlut B 5.448.000,00:1/2 Kr. 2.724.000,00
Helmingur af hlut A 4.615.130,00:1/2 -h- — 2.307.565,00
Nettó hlutur hvors hjóna Kr. 416.435,00
Allt sem í hlut B kom umfram útreiknaðan nettóhlut hvors
hjóna um sig, ef byggt væri á helmingaskiptareglunni, var af hálfu
þrotabús A talið gjöf, sem riftanleg væri á grundvelli 51. gr. gjald-
þrotalaga, og bæri að endurgreiða þrotabúinu þá fjárhæð.
Endurgreiðslukrafa þrotabús A sem var reist á 62. gr. gjald-
þrotalaga var byggð upp í samræmi við þetta, þ.e.
Hlutur B samkvæmt skilnaðarsamningi Kr. 5.448.000,00
Hlutur B ef helmingaskiptareglu hefði verið beitt Kr. 416.435,00
Mismunur/endurgreiðslukrafa þrotabús A Kr. 5.031.565,00
I dóminum var fallist á riftun á grundvelli 51. gr. 1. 6/1978. Var
talið sannað, að verðmæti fasteignar þeirrar, er kom í hlut B, hafi
verið nokkru lægra en þrotabú A taldi, þ.e. nettó andvirðið væri
kr. 3.231.776,00. Að öðru leyti var í grundvallaratriðum byggt á
þeim tölum, sem fram koma að framan.
Kr. 5.200.000,00
— 700.000,00
Kr. 4.500.000,00
948.000,00
Kr. 5.448.000,00
99