Tímarit lögfræðinga - 01.06.1988, Blaðsíða 38

Var því B dæmd til þess að greiða þrotabúinu kr. 4.397.453,00
með vöxtum frá þeim tíma, sem gjöfin fór fram, þ.e. frá 28. maí
1984.
Jafnframt má benda á dóm í Nordisk domsamling 4. hefti 1986, bls.
484 (UFR. 1986, bls. 89).
Þar voru málavextir þeir, að þau A og B, sem gengu í hjónaband
árið 1967, ákváðu að skilja á árinu 1980. A hafði á árinu 1979
hafið rekstur fyrirtækis, og auk þess áttu þau fasteign og ýmsar
aðrar eignir, en á þeim hvíldu einnig umtalsverðar skuldir.
1 samkomulagi um skilnaðarkjör fékk konan B í sinn hlut fast-
eign þeirra, en talið var að nettó-staðgreiðsluandvirði hennar væri
u.þ.b. D.kr. 136.000,00. Maðurinn skuldbatt sig að auki til þess
að greiða ákveðnar skuldir við banka, D, en skuldir þessar voru
tryggðar með veði í fasteigninni, en á móti samþykkti B að falla
frá kröfum um lífeyri sér til handa. Bú A var tekið til gj aldþrota-
skipta skömmu síðar, og hafði þrotabúið uppi kröfu um riftun
gjafar, sem það taldi felast í samkomulaginu um skilnaðarkjör.
í dómi var talið, að við búskiptin vegna skilnaðarins hefði hall-
að á A við að B fékk í sinn hlut umrædda fasteign, og yrði að
líta á það sem gjöf í skilningi 1. mgr. 64. gr. dönsku gjaldþrota-
laganna (sbr. 1. mgr. 51. gr. ísl. gjaldþrotalaganna). Rökstuðn-
ingur niðurstöðunnar í dómi Vestre landsrets er svohljóðandi:
„Efter bevisforelsen má det lægges til grund, at sagsogte og
dennes ægtefælle var klar over, at der ved bodelingen i forbindelse
med skilsmissen, uanset at sagsogte gav afkald pá hustrubidrag,
skete en skævdeling til fordel for sagsogte, ved at hun overtog
den faste ejendom, som pá daværende tidspunkt havde en kon-
tant friværdi pá ca. 136.000 kr. Ved den herved foretagne be-
tydelige formindskelse af M’s aktiver findes der i forhold til
dennes kreditorer at være ydet en gave, der falder uden for
rammerne af konkurslovens 64, stk. 3. Da gavemomentet i det
væsentligste bestod i ejendomsoverdragelsen, og da denne over-
dragelse, forst har opnáet beskyttelse mod M’s kreditorer ved
tinglysningen den 27. februar 1981, samt da fristdagen er den
23. juli s.á. findes dispositionen at være omstodelig efter konkurs-
lovens 64, stk. l.“
Síðar í grein þessari verður vikið að dómi þessum í öðru sambandi.
100