Tímarit lögfræðinga - 01.06.1990, Blaðsíða 57
LAGABÓKMENNTIR
Gylfi Knudsen:
Gunnar G. Schram:
Evrópubandalagið
Háskólaútgáfan
Reykjavík 1990
202 bls.
Það er kunnara en frá þurfi að segja, hve háðir íslendingar eru utanríkisvið-
skiptum. Því mætti ætla, að milliríkjaviðskipti væru sýknt og heilagt til umræðu
meðal landsmanna og lækkanir tollmúra og afnám viðskiptahindrana væru
þeirra ær og kýr. Að þjóðin þekkti helstu milliríkjasamtök á sviði fríverslunar og
efnahagssamvinnu, GATT, EFTA, EB og OECD, jafnvel og höfuðáttirnar. En
er raunin ekki önnur? Munu ekki furðumargir halda, að þessi fyrirbrigði séu
hryðjuverkasamtök, eldsneytistegund eða fræg vörumerki? Sannleikurinn er
nefnilega sá, að það er aðeins fámennur hópur sérfræðinga, sem einhver skil
kann á þessum efnum.
ísland er sem kunnugt er aðili að Fríverslunarsamtökum Evrópu (EFTA),
sbr. auglýsingu nr. 7 frá 16. mars 1970, og hefur fríverslunarsamning við
Evrópubandalagið, sem gerður var 22. júlí 1972 og tók gildi 1. apríl 1973 að
sjávarafurðaviðauka undanskildum, svonefndri bókun nr. 6, sem tók ekki gildi,
fyrr en 1. júlí 1976, þegar lausn hafði fengist á deilum um fiskveiðilögsöguna. Þá
'er ísland aðili að Hinu almenna samkomulagi unr tolla og viðskipti (GATT),
sbr. auglýsingu nr. 8 frá 1. júlí 1968. Ennfrenrur tók ísland þegar þátt í
efnahagssamvinnu í Evrópu með aðild að fyrirrennara Efnahags- og framfara-
stofnunarinnar (OECD), sbr. auglýsingu nr. 61 frá 5. júlí 1948.
Nú er um fátt meira rætt en Evrópubandalagið rétt eins og það sé nýstofnað.
Tilefnið er áform þess að hrinda að fullu í framkvæmd sameiginlegum innri
markaði fyrir árslok 1992 samkvæmt breytingum á stofnsamningi bandalagsins,
Rómarsáttmálanum, er gerðar voru með Einingarlögum Evrópu, sem tóku gildi
51