Hugur - 01.01.1995, Qupperneq 64

62
Alan M. Turing
HUGUR
hliðar með fremur eðlilegum hætti, þ.e. án sérstakrar „þjálfunar“.
(Lesandinn ætti að reyna að koma þessu heim og saman við þau
sjónarmið sem sett eru fram á blaðsíðu 50.) Útkoman úr námi er
aldrei hundrað prósent örugg. Ef hún væri það þá væri engin leið að
gleyma því sem numið var eða venjast af því.
Sennilega er skynsamlegt að byggja slembiþátt inn í vél sem á að
geta lært. Það er gagnlegt að geta látið hendingu ráða þegar leitað er
lausna á vandamáli. Hugsum okkur til dæmis að við viljum finna
tölu milli 50 og 200 sem er jöfn þversummu sinni í öðru veldi. Við
gætum byrjað á 51 og reynt svo 52 og haldið þannig áfram þar til
talan fínnst. En við gætum líka valið tölur af handahófí þar til lausn
er fundin. Þessi aðferð hefur þann kost að við þurfum ekki að halda
til haga upplýsingum um hvaða tölur er búið að prófa, en þann ókost
að við gætum lent tvisvar á sömu tölu, en þetta gerir lítið til ef það
eru margar lausnir á dæminu. Kerfisbundna aðferðin hefur þann galla
að leitin getur byrjað á að fara yfír stórt svæði þar sem er engin lausn.
Nú má líta á námsferlið sem leit að hegðunarháttum sem uppfylla
skilyrði kennarans (eða einhver önnur skilyrði). Þar sem viðunandi
útkomur eru trúlega mjög margar virðist handahófskennd aðferð betri
en kerfisbundin. Það er athygli vert að handahófsaðferðin er notuð í
hliðstæðu ferli sem er líffræðileg þróun. En þar er ekki hægt að
koma kerfisbundnu aðferðinni við, því hvernig ætti að halda því til
haga hvaða samröðun erfðaþátta er búið að reyna eins og þarf að gera
til að komast hjá því að prófa sömu lausn aftur?
Við getum gert okkur vonir um að vélar muni á endanum keppa
við menn á öllum sviðum þar sem árangur ræðst eingöngu af
vitsmunum. En á hvaða sviðum er best að byrja? Meira að segja
þessi spurning er erfíð. Margir telja að best sé að byrja á einhverju
mjög sértæku sviði eins og til dæmis skák. Það má einnig halda því
fram að best sé að láta vélina fá fullkomnustu skynfæri sem keypt
verða fyrir nokkurt verð og kenna henni svo að tala og skilja ensku.
Þetta ferli yrði svipað venjulegu námi hjá börnum. Það yrði bent á
hluti og sagt hvað þeir heita o. s. fr. Enn og aftur veit ég ekki hvað
er rétt að gera, en ég held að það ætti að reyna báðar þessar leiðir.
Við sjáum aðeins skamman spöl fram á veginn, en við getum samt
séð mjög margt sem þarf að gera.
Atli Harðarson þýddi.