Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1924, Blaðsíða 60

30
ÓLAFUR S. THORGEIBSSON:
Eftir að Alexander mikli komst, fyrstur Evró»>u-
manna, alla leið til Indlands, hófust viðskifti milli
Evrópu og Austurlanda, sem hafa haldist ávalt síð-
an. Fallegir bómullardúkar voru meðal hinna kost-
bærari vörutegunda, sem voru fluttar á stórum úlf-
aldalestum mörg hundruð rnílur yfir eyðisléttur og
brunasanda, Bæði í veraldarsögunni og biblíunni er
margoft minst á bómull og bómullardúka. Nearcus,
einn af hershöfðingjum Alexanders, segir frá því.^að
skyrta eða möttull, sem náði niður á mitt læri, dúk-
ur, sem var vafinn um axlirnar og vefjarhöttur, hafi
verið búningur Hindúa. Þetta er hér um bil alveg
sami búningurinn og þeir bera enn þann dag í dag.
í Esters bók er lýst veizlusal Ahasuerusar konungs,
og er sagt að hann hafi verið prýddur með hvítum,
grænum og bláum tjöldum — bómullardúkum frá
Indlandi. Það er augljóst að hversdagsklæðnaður
Gyðinga fyr á öldum hefir verið úr bómull. Bómull-
in var og Kínverjum jafn nauðsynleg á dögum Kon-
íúsíusar og hún er nú á dögum.
Þótt enn séu margar bómullarverksmiðjur á Ind-
landi, er samt hinn forni vegur iðnaðarins þar horf-
inn. Samt sem áður eru enn í flestum sveitaþorp-
um iðnaðarmenn, sem spinna og vefa bómull með
sömu aðferðinni og forfeður þeirra notuðu fyrir
þúsundum ára. Þeir geta þó ekki búið til eins fín-
gerða bómullardúka og amerískar verksmiðjur.
Á miðöldunum kom upp undarleg kynjasaga um
uppruna bómullarinnar, sem lengi var trúað. Þessi
saga átti rætur sínar að rekja til hjátrúar hermanna
Alexanders mikla, sem héldu að bómullin væri veru-
leg ull, og yxi á lömbum; en að lömbin yxu svo aftur
á trjám eða runnum. Theophrastus breiddi þessa
kynjasögu út með grasafræði sinni. Heródótus,
faðir sagnfræðinnar, trúði og þessari bábilju, og
þannig breiddist hún út um allan heim. Loksins var
þetta svokallaða plöntulamb kent við Skyþíu, og
hélzt það nafn á því lengi, en seinna var það kallað