Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1924, Side 65

ALMANAK
41
tilefni af því héldu þorpsbúar honum veizlu í heiSúrs-
skyni. Svo vildi til aS María var boSin þangaS.
Ekki leiS á löngu áSur en hiín og Jean fóru aS gefa
hvort öSru hýrt auga, leiddi þaS til þess aS þau voru
gift þá snemma um voríS.
Fráleitt datt hinni ungu brúSi annaS í hug en
aS ferSahugur bónda si'ns væri meS öllu úr sögunni.
En brátt kom annaS í ljós. MeS bvrjun maímánaS-
ar fór þessi gamla “útþrá” aS gera vart viS sig hjá
Jean og hann fór aS búa sig til vesturferSar. Nú átti
María um tvent aS velja: láta hann fara og eiga á
hættu aS sjá hann ef til vildl ekki fyr en eftir mörg
ár og kanske aldrei, eSa aS öórum kosti búast til ferS-
ar og fara meS honum,
Svo kaus hún þaS síóara og bjóst einnig til ferSar.
Á stah út í óbygSirnar.
ÁSur en maímánuSur var á enda lögSu þau svo
á staS frá Lachine í indíánabát (canoe) úr flota þeim
er Canada-Frakkarnir höfSu í þjónnstú loðskinna-
verzlunarinnar og notaSur vor til aS flytja vörur milli
Montreal og Assiniboia.
Enginn annar kvenmaSur var meS í förinni.
María treysti bónda sinum einum og í því trausti
lagSi hún á staS við hliS hans, til aS læra að þekkja
hið vilta líf, sem nú lá fyrir henni aS kynnast um
næsta tólf ára bil.
LeiS þsirra lá upp Ottawa ána og meS því aS
bera bátinn og farangur sinn yfir landræmur hér og
þar, komust þau loks á Huron vatnið og þaSan yfir
á Efra vatniS (Lake Superior) og héldu áfram meS
norSurströnd þess. Á þessu stóra innhafi hreptu þau
slík veSur aS nokkuS af farangri þeirra eySilagðist.
Loks komust þau til Fort William eftir mánaSarferS