Dvöl - 01.10.1941, Síða 78

3ié
D VÖL
en þar var hann lengi í þjónustu nýlendu-
stjórnarinnar. Eigi mun annað hafa verið
þýtt eftir hann á íslenzku heldur en saga
sú, er birtist í þessu hefti Dvalar.
Aucirey Burton
er fædd í London 1903, en dvaldi þó
fyrstu fimm ár æfi sinnar úti á landi.
Fluttist hún þá aftur til London og dvald-
ist þar til þrítugs. Hún er af kennaraætt-
um, en fékkst ekki til að leggja þá at-
vinnu fyrir sig, og voru foreldrum hennar
það nokkur vonbrigði. Nú er hún gift og
bjó 1938 í iðnaðarborg einni í Stafford-
shire. ”Ég er nákunnug því sviði, sem sag-
an, Skugginn af námunni, fjallar um“,
segir hún sjálf.. Audrey Burton hefir
skrifað greinar í ýms blöð og tímarit í
Englandi og einnig nokkrar smásögur.
Archibald Joseph Cronin
fæddist í Dumkarton-héraði í Skot-
landi 1896. Hann var einkabarn foreldra
sinna. Hann hóf nám í þorpsskólanum
í Cardoss, en byrjaði læknisnám í Glas-
gow-háskóla árið 1914. En brátt var hann
kvaddur í sjóherinn og lauk því eigi lækn-
isprófi fyrr en eftir stríð. Gerðist hann
þá skipslæknir í Indlandsferðum og
sjúkrahúslæknir. Síðar settist hann að í
Suður-Wales og var falin rannsókn á
heilsufari námumanna þar. Jafnframt hélt
hann áfram námi á þessum árum. Loks
fluttist hann til Lundúna og varð þar
mjög eftirsóttur læknir. Kom þar, að
hann missti heilsuna, sökum of mikillar
áreynslu, árið 1930. Fluttist hann þá
norður í Hálönd í Skotlandi, og þar skrif-
aði hann fyrstu skáldsöguna sína,
„Hatter’s Castle”. Henni var vel fagnað.
Hóf Cronin nú ritstörf, en hætti læknis-
störfum. Hefir hann mjög miklum vin-
sældum náð, bæði í heimalandi sínu og
erlendis. Tvær bækur hans, „Hér gerist
aldrei neitt" og „Borgarvirki", hafa verið
þýddar á íslenzku, auk fárra smásagna.
Kimnisögiir
„í þrjátíu og sjö ár hefi ég æft mig
stöðugt í fjórtán klukkutima á sólar-
hring," sagði fiðlusnillingurinn Sarasate.
„Og hvað segja svo dómararnir um
árangur af öllu þessu erfiði?“ bætti hann
við, örvæntingarfullur á svip. „Jú, þeir
segja, að ég sé snillingur"
„Hafið þér lögfræðing?" spurði dómar-
inn negrann.
„Nei, herra minn. Ég hefi ákveðið að
segja sannleikann".
Stjórnmálamaður var að halda ræðu.
Hann fór mörgum orðum um þjóðarfleyið
og þá hættu, sem það væri statt í. Sjó-
maður nokkur hlustaði á með mikilli at-
hygli. „Öldumar belja yfir skipið", sagði
ræðumaðurinn. „Seglin eru rifin, stýris-
húsið brotið og skipið stefnir beint upp
að grýttri ströndinni." Hann baðaði út
höndunum til áherzlu og grenjaði: „Er
þá ekkert til bjargar?"
Þá þoldi sjómaðurinn ekki lengur mátið.
Hann stóð upp, og það var tryllingur í
augunum.
„Niður með akkerið, fíflið þitt“, öskraði
hann og steytti hnefana.
Frúin: Er Nonni litli inni?
Vinnukonan: Jú, það held ég. Köttur-
inn hefir að minnsta kosti falið sig undir
borðinu.
Embættismaður kom inn á rakarastofu
ásamt skrifara sínum. „Þetta er skrifar-
inn minn“, sagði hann drembilega um leið
og hann settist í rakarastólinn. „Þér rakið
mig, en talið við hann.“
Auglýsing: Ég verð því miður að fresta
fyrirlestri mínum, „Hvernig varðveita skal
heilsuna", þar sem ég er forfallaður vegna
lasleika.
Útgefandi S. U. F.
Ritstjóri: Þórir Baldvinsson.