Dvöl - 01.01.1944, Qupperneq 15

dvöl
9
okkar viðræðu, fyrst hinir hafa
ekki gert það. Við áðum allir sam-
an uppi á Hofmannaflöt í nótt,
en af því við vildum hvíla hesta
okkar í dag, kom okkur saman um
að ríða hingað til að sjá þennan
heiðarlega stað, hvar forfeður vor-
ir héldu Alþing. Ég hrærðist inn-
vortis, þegar ég hugsaði til þess,
að búið væri að niður leggja þetta
eldgamla og alþjóðlega þing, og lét
í ljósi sorgartilfinningar mínar yfir
því, að landsins ástand væri nú í
mörgu lakara en á fyrri dögum,
Þegar þingið stóð í blóma. Þegar
Önundur heyrði það, varð hann
forviða og kvað landsins ástand
mundi nú betra en á fyrri tíðum,
en hélt þó, að hagur þess mundi
enn mikið batna mega, ef innleidd-
ir væru ýmsir nýir bjargræðisveg-
ir, svo sem akuryrkja, skógaplönt-
un og annað þess háttar, eins og
hann sagði hér áðan. Þegar Þjóð-
ólfur heyrði það, svipaði honum og
svaraði á þá leið, sem hann hermdi
þér sjálfur. Mér virtist nokkuö
hæft í því, sem báðir sögðu, og fór
því meðalveginn. Ég sagði nefni-
lega, að margt mundi aö líkindum
bæta mega af því, er á meðal vor
tíðkaðist, nýir bjargræöisvegir
kynnu líka að geta innfærzt, ef
viturlega og varlega væri að farið.
En af því ég hef ekki vit á að dæma
um, hvaða breytingar eða nýjung-
ar kynnu helzt að verða aö notum,
þætti mér mikils um varða, ef þú
vildir fræða mig nokkuð ger um
þetta efni.“
Aðkomumaður: „Gjarnan vildi
ég gera að bæn þinni, ef ég mætti,
en ég vil fyrst segja ykkur í stuttu
máli álit mitt um meiningu hvers
ykkar fyrir sig og allra yfir höfuð.
Ef Önundur réði til að yfirvega ná-
kvæmlega, hvort nokkrar nýbreyt-
ingar eða nýir bjargræðisvegir
kynnu að koma landinu að notum,
og gera tilraunir með það, sem virt-
ist nytsamlegt og gagnlegt eða ekki
krefði mikinn kostnað, í staðinn
fyrir að heimta, að slíkar nýjung-
ar og breytingar skuli innfærast,
án þess að yfirvega, að hvað miklu
leyti landsins efni og ásigkomulag
leyfa það, þá væri hans ráö gott.
Og ef Þjóðólfur þar á móti réði til
að fara varlega og forsjáiega að
öllum nýbreytingum og betrunar-
tilraunum í staðinn fyrir að álykta
af hrakföllum þeim og óhöppum,
er sumar af þess háttar breyting-
um hafa orðið fyrir á meðal vor,
að allar hljóti að fara á sömu leið
framvegis, þá .væru hans tillögur
viturlegar. Gætu þá beggja mein-
ingar samþýðzt og væru báðar
sama innihalds sem þín meining,
Sighvatur. Því þegar Önundur er
of framgjarn og fljótráður, þá held-
ur Þjóðólfur honum aftur, og þegar
Þjóðólfur er of seinfær og ófús til
nýbreytinga, þá hvetur Önundur
hann, hvar af fram kemur nokkurs
konar jafnvægi, sem mér virðist
yfirgnæfa hjá þér. Nú hef ég sagt
ykkur álit mitt um meiningu ykkar
hvers fyrir sig og allra yfir höfúð,
en nú er eftir að segja ykkur,hverj-