Dvöl - 01.01.1944, Qupperneq 29

D V Ö L
23
Dvalar
dáfuréttinn að henni og hóf að gefa hana út sem sjálf-
stœtt tímarit. Stóð svo í fjögur ár, eða til ársloka 1939.
A Því skeiði gerði Vigfús „DVÖL“ að sjálfstceðu, vinsœlu
°S víðlesnu tímariti. Var starf hans í þágu ritsins fórn-
fúst og óeigingjarnt, og flutti ritið á þessum tíma fjölda
smásagna, sevl perlur mega kallast, auk annars góðs
lesefnis. Markaði hann enn skýrar en verið liafði, sér-
Þlutverk ritsins á þessu sviði. Mun þaö í framtíðinni
teljast merlct brautnjðjendastarf hér á landi.
f ársbyrjun 1940 varð Þórir Baldvinsson, byggingar-
fi'œðingur ritstjóri „DVALAR", og var hann það í tvö ár.
ffunn hafði dvalið um skeið í Ameríku og er vel að sér
úm erlendar bókmenntir og einstakur smekkmaöur um
lslenzkt mál og skáldmenntir.
Siðan tók Jón Helgason, blaðamaður viö ritstjórninni
°9 hefur séð um ritið í tvö undanfarin ár. Jón er þegar
kunnur fyrir ágœtar þýðingar, og var ritið vel komið
1 áöndum hans.
Aulc þeirra manna, sem nú liafa verið nefndir, hafa
fiölniargir ritfœrir menn látið „DVÖL“ lesefni í té, og
vceri fyllilega ástœða til að kynna lesendum hina helztu
heirra, þótt ekki sé rúm til þess nú, lwað sem síðar verður.
Þá liefur „DVÖL“ œtíð átt því láni að fagna aö eiga
a9œtan lesendahóp, fólk, sem var lestrarfúst og sann-
9]amt en þó kröfuhart um efnisgœði ritsins. Hefur þaö
komið oft og skýrt í Ijós.
>,DVÖL“ liefur því ekki verið olnbogabarn hinn fyrsta
iug cevi sinnar, lieldur notið umhyggju hinna beztu upp-
Henda á bókmenntasviðinu, og mœtti hún vel við þann
áóni una, ef mœlt vœri, að á henni liaji sannazt mál-
tcekið: „Fé er jafnan fóstri líkt.“
A. K.
Jón Helgason