Dvöl - 01.01.1944, Qupperneq 39

DVÖL
á því, sem þér eigið til, áður én
heimurinn fyrirferst á þessu bölv-
aða ridoli yðar.“
„Nýjan lífsvekjara, meinið þér?“
„Já, þar komuð þér með það. Það
er það sem okkur vantar, eitthvað
sem getur drifið þessa asna til
þess að taka til höndunum og gera
gagn.“
Meistarinn hugsaði sig um stund-
arkorn og sagði svo: ,.Já, gleðin
ein getur það ekki, það er augljóst
orðið.“
„Þá er að reyna hið gagnstæða.“
Dr. Pepsin varð íhugull á svip-
inn og sagði: „Hvað sýnist yður
um, að ég reyndi að búa til lyf,
sem veldur sorg? — léti sorg og
söknuð koma yfir mennina aftur.“
„Ágætt, þar höfum við það;
sorgartöflur. The very thing!“
„Þetta má reyna,“ sagði dr. Pep-
sin og fitlaði saman fingrum.
Eftir sex mánuði kom Strong
enn með hraðfluginu til Evrópu.
Hann sló kumpánlega á herðar
uieistarans og sagði: „Allt í lagi.
Þetta gengur vel. Almenningur er
tekinn að syrgja og sakna.
Milljónasala í hverri viku. Ridol-
hotkunin minnkar stöðugt. Allir
vilja fremur sorgarlyfið yðar. Og
Það er ekki af því að það sé tízka,
t>að stafar af raunverulegri þörf
33
fólksins. Þér ættuð bara að sjá,
hvernig það hagar sér núna. Hjólin
eru tekin að hverfast á ný, að
minnsta kosti vestra hjá okkur.“
%
„Lika hér,“ anzaði Pepsin.
„En segið mér eitt.“ Optimus
Strong hnyklaði brýrnar undir
hornspangagleraugunum sínum.
„Hvaða efni er annars í þessum
nýju töflum yðar? Hvernig hljóðar
lyfseðill sorgarinnar? Segið mér,
hvernig þér farið að því að fá fólk
til þess að inna af höndum það,
sem því finnst venjulega ógeðfellt?
Það getur ekki verið auðvelt verk.
Er þaö?“
„O-jú, það er nú reyndar ofur
einfalt mál.“
„Jæja, en upp með forskriftina,
maður.“
„Nýju töflurnar, sem valda fólki
sorg og söknuði eru aðeins gerðar
úr — ja, méli og vatni.“
„Já, já — veit ég það. En leynd-
armálið sjálft, töfraefnið?"
„Engu öðru. Hláturlyfið var gert
af merkilegum, nýfundnum efn-
um. Gleðin er ekki svo auðunnin.
Að öðlast hana er fullkomin og
frábær list. En sorgin — um hana
gegnir öðru máli — hún kemur
ein og óstudd. Hún er ætíð viðbú-
in. Það er djúpstætt og eilíft lög-
mál lífsins.“