Dvöl - 01.01.1944, Síða 82

76
D VOL
þó aldrei, en árið 1940 birtist lítið rit, sem
Einar hafði tekið saman upp úr eldri
drögum að lýsingu á samtíð Njáluskálds-
ins. Nefnist rit þetta Sturlungaöld, og
er skemmst um það að segja, að sú bók
var með ágætum. Söknuðu lesendur þess
eins, að ritið skyldi ekki vera miklum
mun stærra og ýtarlegra.
Bókin Á Njálsbúð, sem nú er fyrir
skömmu út komin, efnir hálfgefið loforð
frá því er doktorsritgerðip var á ferð-
inni. Hér er fjallað um Njálu sem skáld-
rit — listaverk. Að vísu neitar E. Ól. Sv.
því ekki, að höfundur hafi byggt úr marg-
víslegum efnivið víðsvegar að, arfsögn,
öðrum sögum o. fl., en mótað það allt og
telgt til með listamannshendi sinni.
Góður fengur er að Njálubók þessari.
Hún ber ekki aðeins vott um natni höf-
undar, gjörhygli hans og lærdóm, heldur
gætir þar víða næmrar skynjunar og
skáldlegra tilþrifa .Virðist mér bera af
kaflarnir um Hallgerði og Skarphéðin,
þessar margræðu, kynngi gæddu persónu'r
sögunnar, sem hafa þó orðið á þann veg
í höndum snillingsins, að þær verða aldrei
skildar til hlítar, — fremur en lífið sjálft.
G. G.
Gunnar M. Magnúss: Hvítra
manna land. Útgefandi: Jens
Guðbjörnsson. Prentsmiðjan Hól-
ar 1943.
Hér er á ferðinni ellefta bók Gunnars
M. Magnúss, svo að ekki er um neinn
viðvaning að ræða. Hvítra manna land
hefur að geyma sjö smásögur og rissmynd-
ir, töluvert ólíkar að efni og meðferð.
Lengst er fyrsta sagan, nokku,ð nýstár-
leg, heldur fjörlega skrifuð, en skilur ekki
mikið eftir að lestri loknum. Berfótur er
tilraun til að rekja sögu hins íslenzka al-
múgamanns á liðnum öldum og bregður
þar fyrir mörgum skyndimyndum úr þjóð-
lífinu frá ýmsum tímum.
Beztar og trúlegast gerðar af sögum
þessarar bókar eru þær þrjár, sem fjalla
um líf alþýðufólks í þorpum og verstöðv-
um. Gesturinn í verinu og Myndin af
kónginum eru athyglisverðar frásagnir,
skýrar og glöggar, en þó má vera að Unga
konan í verbúðinni, stytzta saga bókar-
innar, sé þeirra bezt. Vestfirzku sjávar-
þorpin þekkir höfundur til hlítar og virð-
ist láta bezt að lýsa þeim.
G. G.
Wendell L. Willkie: Nýr heimur.
Jón Helgason íslenzkaði. — R.vík
1943. Bókaútgáfa Guðjóns Ó. Guð-
jónssonar.
Þetta er ferðasaga stjórnmálamannsins
ameríska, er hann flaug umhverfis hnött-
inn haustið 1942. Eins og menn muna, fór
hann þessa för sem sendimaður Roosevelts
forseta og vakti hún alheims athygli.
Willkie segir frá dvöl sinni í mörgum
löndum og viðræðum við stjórnmálagarpa,
einkum þó í Sovétríkjunum og Kína. Bók-
in er fjörlega rituð og skemmtileg, líkt
og væri hún samin af slyngum blaða-
manni. Þýðing Jóns Helgasonar virðist
vera liðlega af hendi leyst. G. G.
Erindasafnið. Útgefandi Útvarps-
tíðindi.
Eigendur Útvarpstíðinda hafa nú hafið
útgáfu úrvals erinda, sem flutt eru í Rík-
isútvarpið. Hér á landi hafa eigi áður
verið gefin út útvarpserindi, en það er al-
títt með öðrum þjóðum. Er að þessu vafa-
laus fengur, því margt ágætt er flutt í
útvarpið, og margur óskar að kynnast
nánar ýmsu, sem hann heyrir þar.
Af erindasafninu eru nú komin út tvö
hefti, og hið þriðja mun væntanlegt inn-
an skamms. Er hvert þessara hefta fjór-
ar arkir í Iðunnarbroti, og er ætlunin,
að heftin verði af þeirri stærð framvegis.
Fyrsta hefti þessa safns er Auðug tunga
og menning, eftir Björn Sigfússon. Er það
safn erinda, sem Björn hefur flutt í þætt-
inum: Spurningar og svör um íslenzkt
mál. Hefur Björn nú um nokkurt skeið
annazt þennan þátt með þeim ágætum,
að fádæmi mega teljast og gert hann svo