Dvöl - 01.04.1944, Side 17

D VÖL
95
„Rétt við úfið liraunið hillir — lieröabreiða jjalladrottning
Vel ég skil það afl, sem eitt sinn,
Eyvind hingað sekan leiddi.
Gróöurvin í villu lífsins,
vegfarandann þreytta seiddi.
Kofinn hans hér ennþá eirir,
— einn hann þögla minning geymir. —
Undir gólfiö, enn sem fyrrum,
ómlireinn bæjarlœkur streymir.
Fagurt er á fjöllum víöa,
fegri stað ég leit þó varla.
Ótal Ijúfar unaðsraddir
undrasterkt á hjartaö kalla.
Ó, hér vildi ég vornótt langa
vaka og hlýða á lindastrauma.
Seiða hjartans óskir allar
inn í hallir bjartra drauma.