Dvöl - 01.04.1944, Blaðsíða 21

D VÖL
9Ö
ar hún stóS í hópi elztu drengj-
anna, sem hún kenndi, var hún
sjálf líkust barni.
Kirkju- og kristnihald er líka
ýmsum annmörkum háð þarna í
dreifbýlinu. Hin almenna kirkja
Kanada sendir nýútskrifaða guð-
fræðinga til skylduþjónustu á þess-
ar slóðir, og hver þeirra á að þjóna
sex eða sjö kirkjum, Hjá prestinum
okkar varð aldrei messufall allan
veturinn. Ýmist kom hann til kirkj-
unnar á skíöum, hesti eða létti-
sleða. Og hann kom ekki aðeins
til þess að messa. Fá skautamót
eða skemmtifundir þóttu fullkomn-
ir nema presturinn væri með.
Þannig liðu veturmánuðirnir í
störfum og gleðskap, og menn tóku
að verða varir fyrstu vorboðanna.
„Krákurnar eru komnar,“ hróp-
uöu skólakrakkarnir einn daginn,
og þegar við litum upp í loftið,
sáum við þessa svörtu fugla á
sveimi.
„Trén eru að springa út,“ sögðu
bændurnir hver við annan. Og
brátt hefjast hin fyrstu eiginlegu
vorstörf. Það er sírópsvinnslan.
Sírópið er unnið úr trjám, sem eru
sömu ættar og hlynurinn. Á vorin
eru þau auðug af sykurríkum
vökva. Þá er stungið gat á börk
þeirra og mjórri pípu stungið í
farið, og ílát látið undir pípuna.
Seigþykkur, hvítur safi tekur að
seytla úr pípunni, fyrst ofurhægt
on síðan örar. Síðan eru föturnar
tæmdar á nokkurra daga fresti
og safanum saínað í stór ker. Þá
er kveiktur eldur í skóginum og
sírópssuöan hefst. Gríðarleg pott-
gípa er sett á hlóðir, og eftir dags-
suðu er fyrsta síróp vorsins albúið,
brúnt og gljáandi, dísætt með við-
arilmi. Þetta er nú gamla aðferðin
við sírópsvinnsluna, en nú er tekið
að vinna það á annan og fljót-
virkari hátt með margs konar vél-
um.
Þegar þessum fyrstu vorstörfum
er lokið, eru akrarnir að verða
auðir og þýðir og nú hefst jarð-
yrkjuvinnan. Akrana verður að
plægja og herfa og sá eins fljótt
og mögulegt er. Dagarnir verða
heitari og heitari, klakinn hverfur
úr jörðinni og grænar nálar sjást
á túnunum. Allir hlutir bíða eftir
hönd voryrkjumannsins, og aldrei
er hvíldarstund.
Nú léttir enginn sér upp nema
á laugardagskvöldum, en þá eru
búðirnar í kaupstöðunum opnar til
miðnættis, og sveitafólkið safnast
þangað til þess að kaupa sér nauð-
þurftir til vikunnar og hitta menn
að máli.
Um það leyti, sem vorið verður
að sumri eru fyrstu villtu ávext-
irnir þroskaðir. Slíkir ávextir eru
mikils virði fyrir fólkið þarna.
Lítið er ræktað af ávöxtum — varla
annað en jarðarber og svolítið af
eplum og perum. En hinir villtu
ávextir vaxa þarna í mikilli fjöl-
breytni. í gisnari hlutum skóg-
anna verða villtu jarðarberin ávöl