Dvöl - 01.04.1944, Blaðsíða 15

D VÖL
93
Kári Tryggvason, kennari,
Víðikeri í Bárðardal, er þegar
allþekktur jyrir kvœði sín. Á
sídastliðnu ári kom út eftir
hann kvœðasafnið „Fuglinn
flúgandi," og œtlað börn
um og unglingum. — Kári
hefur oft fylgt ferðamönnum,
innlendum sem erlendum, um
Öbyggðirnar fram af Bárðar-
dal — um Ódáðahraun til
Dyngjufjalla og Öskju. — í
einni slíkri ferð var haldið
ofan í Herðubreiðarlindir, en
þcer eru fram með Jökulsá á
Fjöllum norðan Herðubreiðar.
Veður var hið versta. En er
komið var norður hjá Herðu-
breið, glaðnaði himinn. Gerði
hið bezta veður, og Herðu-
hreiðarlindir buðu ferðamenn
velkomna, skrýddar sinni dýr-
ustu fegurð. — Þá varð þetta
kvœði til.

ztaóon.'
Herðubreiðarlindir
Undan grettu hrikahrauni
himintœrar lindir spretta,
og með vorsins gullnu grósku
grœnan blómaskrúða flétta.
Háar hvannir blöðin breiða
björtum kjarnajurtum yfir.
Hér eru lífsins heilsubrunnar.
Hérna fagnar allt, sem lifir.
Eftir dagleið óralanga,
yfir hraun og brunasanda,
hérna loksins augað eygir
óskaríki draumalanda.
Lœkjaniður, lindahvískur,
Ijúf og heilnœm blómaangan.
Inni í skjóli kringdra kletta
kvikar naumast blær um vangann.
Hér er athvarf ungamœðra,
— andarhjón á straumi leika,
fram við kvísl í frjóu grasi
feitra gœsa hópar reika.
Lengra inni í lautardragi
lindaseyrur tjarnir mynda.
Þar hef ég séð á mildum morgni
mjallahvítar álftir synda.